ช่วงนนนี่กัวมั้งเรื่องงานเปย์ค่าเรียนแพงๆ ก็เลยลองสมัครเรียนภาษาอังกฤษเองก่อนซิ!
เริ่มจากหาแอพคุยกับฝรั่งฟรี
ลงแอพพูดคุยไว้สามสี่ตัว เปิดโปรไฟล์ใส่ว่า “อยากฝึกสำเนียง” ตกเย็นหลังเลิกงานก็นอนรอใครมาจอย จู่ๆ ได้ยินเสียงติ๊งโต๊ง! ตะลันดาเปิดแอพเจอสาวฝรั่งผมบลอนด์ โทรมารัวๆ 5 ดวง แถมพากล่อตาปลิ้นเป็นภาษาอังกฤษซะงั้น
- ยกมือชี้ที่ปากตัวเอง “ช้า…ช้า…พับ…พลีส”
- ฝรั่งแกทำหน้าตกใจแล้วเริ่มออกเสียงช้าเอย์แบบหนังเด็กการ์ตูน
- พยายามเลียนเสียงเป๊ะๆ จนลิ้นพันกัน แพะรับบาปนั่นลิ้นแทบเป็นเกลียว
วันต่อมาเจอหนุ่มออสซี่เสียงเหมือนนักร้องร็อค ให้เค้าอัดเสียงคำว่า “water” มาให้ฟังสิบรอบ พอพยายามออกเสียงตามพ่นน้ำลายใส่หน้าจอแทบเลอะ แกหัวเราะลั่น “ยูซาวสระเดอะฟลอร์วอเทอร์!” อ้าวเฮ้ย! ไม่บอกก็ไม่รู้ดิ๊
เทคนิคเด็ดสะสมสัปดาห์แรก
- ให้ฝรั่งบันทึกเสียงคำใหม่แบบช้าๆ เสร็จกะเปิดฟังวนเหมือนหมาไถลเทป
- ยืดปากแบบจิงโจ้เวลาออกเสียง “i” บางทีก็ทำหน้าย่นเหมือนกินมะนาวทั้งลูก
- เวลาฝรั่งถามอะไร ร้องเพลงกลับไปซะเลย ท่อนฮิตคือ “สลีปปิง…อิสลีปปิงกัน”
อยู่มาวันหนึ่งนึกสนุกลองคุยกับลุงฝรั่งนักท่องเที่ยวในห้าง ถามทางไปห้องน้ำแบบไม่กระดิกปาก พอแกตอบกลับมาด้วยสีหน้าแปลกใจ “ว้าว…ยูซาวเลิคเลิค…บอร์นอินยูเอสเอ!” ตอนนั้นน้ำตาซึมๆจะไหลออกมาแล้วน้าา
ตอนนี้ใช้วิธีนี้ประจำทุกคืนวันละชั่วโมง เหนื่อยแต่ฮา แลกกับค่าเรียนที่เคยจ่ายเดือนละสองพันลดเหลือศูนย์ แถมสำเนียงเป๊ะเว่อร์จนฝรั่งทักว่ามาจากเมอร์แลนด์ แต่จริงๆ โตมากินกล้วยน้ำว้าแถวคลองสี่ค่ะ555