เริ่มจากความอายในตัวเองก่อน
ก็รู้สึกอยู่นั่นแหละว่าภาษาอังกฤษมันจำเป็น แต่แบบ…ทำไมเราพูดไม่ได้สักที? เวลาต้องคุยกับลูกค้าต่างชาติทีไร มือเย็นทุกที อึดอัด เหงื่อแตก คิดคำในหัวได้ แต่พอยกปากพูดปุ๊บเหมือนลิ้นติดกันเลยอ่ะ อืมมม…แบบว่าพังมาก แล้วก็รู้สึกโง่ด้วย นั่งคิดอยู่นานว่าต้องหาทางสักที
แบบแรกที่ลองคือแอพเรียนเอง
ดาวน์โหลดมาหลายแอพ ทำทุกวันเลยนะ 2-3 เดือน พิมพ์ตอบนี่โอเค แต่พอถึงคราวต้องพูดออกเสียงเองเนี่ย…อ้าว! ทำไมมันไม่เหมือนที่คิด? สำเนียงมันเฟี้ยวฟ้าวยังไงก็ไม่รู้ เวลาพูดเองไม่มีใครมาแก้ให้ มันไม่มั่นใจ เหมือนย่ำอยู่กับที่ รู้สึกเหนื่อยใจ เซ็งตัวเองอีกต่างหาก
เลยเปลี่ยนมาโฟกัสที่ “พูด” โดยตรง
ค้นไปค้นมา ในใจก็คิดว่า ถ้าจะแก้จุดอ่อนคือการพูด…เรียนตัวต่อตัวน่าจะใช่ เลยเริ่มค้นหาครูต่างชาติที่สอนออนไลน์ได้ ดันมาเห็นครูคนหนึ่งสอนภาษาไทยได้ด้วย แถมรีวิวดี ราคาก็พอจ่ายไหว ไม่คิดมากแล้ว โทรหาครูวันนั้นเลยเพื่อจองคลาสแรก
คลาสแรกนี่…ตื่นเต้นมากกก!
เปิดกล้องครั้งแรก นั่งรอครู นึกว่าจะพูดอะไรบ้าง น้ำตาจะไหลอยู่รอมัน มาเร็ว ใจเต้นแรงสุดๆ ครูมาแบบยิ้มๆ เข้าใจว่าตื่นเต้น ชวนคุยเรื่องง่ายๆ ว่า “วันนี้เป็นยังไงบ้าง?” แค่นี้แหละ ตอบไปแบบหอบๆ หลายคำออกเสียงไม่ชัด กลัวครูไม่รู้เรื่องแต่ครูดีมาก ช่วยแก้ให้คำต่อคำ สอนให้เราเลิกเค้นคำยาก แล้วใช้คำง่ายๆ แทนก่อน
- จุดเปลี่ยน: ครูไม่คาดหวังให้เราพูดถูก 100% แต่เน้นให้กล้าออกเสียง
- ถูกแก้ตรงจุดโดยไม่เขิน: สำเนียงผิด, รูปประโยคเพี้ยน
- แบบฝึกหัดสั้นๆ ไม่เยอะเกิน แต่เน้นการพูดตอบโต้
จริงจัง! เรียนอาทิตย์ละ 3 ครั้ง
ตั้งใจเลย ไม่ขาด! ไม่ลืม! วางแผนชีวิตรอบเวลาเรียน เลิกงานปุ๊บต้องกลับบ้านเรียนปั๊บ บางวันเหนื่อยมากก็ยังอดทน ครูก็ใจดี เข้าใจเรา ชวนคุยเรื่องชีวิตประจำวันทั้งวันเราไปจนถึงซีรีส์ยอดฮิต ทำให้การพูดมันเป็นธรรมชาติขึ้น มันไม่ใช่แค่ท่องจำแล้วพูด แต่เป็น “การสื่อสาร” จริงๆ เริ่มนึกประโยคในหัวน้อยลง พูดไปเรื่อยๆ มากขึ้น
บางทีทำงานอยู่ ก็ดักฟังพนักงานเก่งๆ พูดกับลูกค้าต่างชาติ แอบจำท่า จำสำนวนเขาไปใช้กับครูในคลาสต่อไป ทดลองให้เขาดูว่าถูกไหม ผิดครูก็ช่วยแก้อีก ค่อยๆ ปรับ ค่อยๆ ซึม มันดีขึ้นจริงๆ แบบรู้ตัวเลยอ่ะ
5 เดือนผ่านไป…ไม่ใช่คนเดิมแล้ว
ฟังได้ไวขึ้น พูดได้ลื่นขึ้น ไม่ใช่เพราะเก่งขึ้นสุดๆ นะ แต่เพราะกลัวน้อยลงกว่าแต่ก่อนเยอะ! ล่าสุดเจอลูกค้าอินเดียทีแรกก็ตื่นเต้นอยู่หน่อยๆ แต่ก็อธิบายเรื่องบริการเราได้เกือบหมด อุตส่าห์ขอโทรกลับไปอีกทีเพื่อคุยรายละเอียดปลีกย่อยเพิ่ม ความมั่นใจมันพุ่งอย่างบอกไม่ถูก! รู้สึกเหมือนปิดไฟล็อกใหญ่ๆ ในหัวที่ติดมาทั้งชีวิต
สรุปง่ายๆ เลยจากคนที่เคยเกลียด+กลัวภาษาอังกฤษมาก่อน เคล็ดลับจริงๆ ของเราคือ:
- แค่เริ่ม…ตัดสินใจครั้งแรกให้ได้
- เลือกเรียนตรงจุดอ่อน (การพูด เลือกคอร์สสอนพูด)
- หาครูที่ถนัดแก้ปัญหาเราโดยตรง ตัวต่อตัวได้ยิ่งดี
- จริงจัง…ต้องทุ่มเวลาให้มัน
- ยอมให้ตัวเอง “พูดผิด” ก่อนถึงจะ “พูดถูก” ได้
มันอาจจะดูน่ากลัวตอนคิด แต่ลงมือทำเริ่มจากจุดเล็กๆ มันก็ไม่ยากอย่างที่กังวลเลย ใครอาย อึดอัด ไม่มั่นใจแบบเราเมื่อก่อน ลองทำตามที่บอกสิ รับรองว่าไม่เสียใจแน่นอน
