พอดีว่าวันก่อนนั่งคิดเลยว่าอยากเรียนภาษาอังกฤษไง แต่มันเริ่มไม่ถูกเลย กูหาข้อมูลอยู่พักนึงเจอคอร์สนี้เข้า “คอร์สพื้นฐานสำหรับคนไม่เคยเรียนมาก่อน” อ่านปุ๊บรู้สึกโดนใจมาก เพราะกูอ่อนภาษาอังกฤษระดับเรียกน้ำจิ้มยังสั่งไม่เป็น
ก่อนเริ่มเรียนกูเตรียมตัวยังไง
แรกสุดเลยลบคอร์สภาษาแอพอื่นๆที่โหลดไว้แล้วไม่เคยเปิดทิ้งหมด หาโน้ตบุ๊กเก่าๆที่พัดลมยังหมุนได้มาสักเครื่อง ซื้อสมุดปกแข็งสีสดๆมา 1 เล่ม ตั้งปณิฐานในใจว่า “คราวนี้ต้องเรียนให้ได้”
เจอของจริงวันแรกเรียนยังไง
คลิกเข้า Unit 1 แป๊บเดียวเจอ ตัวอักษร A-Z ทั้งๆที่กูนึกว่าตัวเองรู้อยู่แล้ว พอเรียนจริงๆกลับพบว่าออกเสียงผิดเพี้ยนไปครึ่งเดียว! โดยเฉพาะตัว W ที่เคยอ่านว่า “ดับบลิว” แต่ต้องเปลี่ยนมาอ่านว่า “ดับเบิ้ลยู” ให้ชัดเจน กูเลยต้อง:

- เปิดวีดีโอบทสนทนาซ้ำ 3 รอบ
- ยืนหน้ากระจกฝึกขยับปากเช็คท่าทาง
- อัดเสียงตัวเองฟังแล้วขำตัวเองสนั่นบ้าน
พอข้ามไปบท What is your name? ช่วงแรกทำท่าจะง่าย พออาจารย์ให้ฝึกพูดเองกลับติดขัด! สำเนียงมันไม่เป๊ะสักที กูเลยใช้วิธีจับเวลาทุกวัน:
- ตื่นนอน 7 โมงเช้า ฝึกทักทายกับแมว 10 นาที
- ก่อนนอนยืนฝึกถาม-ตอบกับตัวเองหน้าตู้เย็น
- เอาป้ายคำศัพท์แปะประตูตู้เย็น ทุกครั้งที่เปิดต้องอ่านออกเสียง
อุปสรรคใหญ่ที่เจอ
สัปดาห์ที่ 3 พอเริ่มเรียนคำศัพท์เยอะขึ้น สมองรับไม่ไหว เลยจำวันนี้ลืมเมื่อวาน กูเลยคิดเทคนิคมุ้งมิ้ง:
- วาดรูปแทนตัวอัพท์ (apple = รูปแอปเปิ้ลลิง)
- สร้างเพลงง่ายๆร้องเวลาเดินไปรดน้ำต้นไม้
- เอาสมุดโน้ตติดตัวไปขับแท็กซี่ แวะแดงไฟก็เปิดทวน
สุดท้ายพอกลับมาเรียนบทใหม่ ปรากฎว่า เวลาผ่านไปอาทิตย์นึงจำได้ 80% แม่งเวิร์คกว่าการท่องแห้งๆเยอะ
ผลลัพธ์เดือนแรก
ตอนนี้พอคุยกับฝรั่งมาถามทางแบบง่ายๆได้แล้ว แม้จะพูดช้าๆเป็นคำๆแต่พอสื่อสารรู้เรื่อง! ที่ชอบสุดคือ บทเรียนดนตรี เพราะอาจารย์เอาคำศัพท์มาใส่ในเพลงป๊อป แล้วให้ร้องตาม จะบอกว่าแม่นกว่าท่องศัพท์เป็นร้อยเท่า
ตอนนี้กูเรียนไป 70% แล้ว ประทับใจตรงที่ ไม่ใช้ศัพท์ยาก ถ้าคนแค่อยากสื่อสารพื้นฐานได้จริงๆ แนะนำเลยพวกมึง
