ทำไมถึงอยากเรียนตัวต่อตัว
ก็เริ่มจากสัปดาห์ก่อนนั่งดูยูทูปฝรั่งแล้วรู้สึกว่าโอ๊ย ฟังไม่ออกเลยอะ ไอเราก็พูดไม่เป็นด้วย พอจะสั่งอาหารตอนไปเที่ยวพัทยาเมื่อกี้ยังพูดสลับกันเละเทะ เออ ต้องหาที่เรียนแล้ว!
หาที่เรียนยังไงดี
ลองกูเกิ้ลดูคำว่า “เรียนภาษาอังกฤษฟรี” เจอเว็บนึงแบบว่าโอ๊ะตรงเป๊ะ อะไรนะ? เลือกครูได้ด้วยฟรีๆ แถมจองคิวเรียนตอนไหนก็ได้ตามใจ เลยคิดว่าลองดีกว่า สมัครแบบเบื้องต้นแค่กรอกชื่อ-เมล-เบอร์โทร ใช้เวลาไม่ถึงห้านาทีจบ
พอลงทะเบียนเสร็จระบบให้เรากดเข้าไปเลือกครูได้ทันทีมีหลายสไตล์มาก:

- ครูเมย์ สวยโพด ชอบสอนด้วยเกม
- ครูปอน สนุกมากก เสียงดังฟังชัด
- ครูเอ็ม เคยทำงานตปท.นาน
วันแรกที่เรียนสด!
เลือกครูปอนเพราะดูเฮฮาที่สุดเลยจองคิวสามทุ่มครึ่ง (อิชั้นเป็นมนุษย์ค้างคาวนี่นะ) พอถึงเวลากดลิงค์เข้าเว็บปรากฏว่า…เน็ตหลุด! ตกใจสุดๆ แต่อาการดีที่ครูโทรมาทางไลน์ถามว่า “เป็นอะไรรึเปล่าคะ” โอ้วววใจละลาย
พอได้เรียนจริงๆ ครูให้พูดตั้งแต่เริ่ม “How was your day?” ง่ายๆแต่เราตอบไม่ออก! ครูปอนก็ใจดีมากค่อยๆดึงให้เราพูดโดยใช้สมุดวาดรูปประกอบ ตอนแรกเขินแต่พักเดียวก็โอเค เพราะเรียนเดียวมันไม่ต้องกลัวใครแซว
ปัญหาที่เจอ
อาทิตย์ที่สองอินเตอร์เน็ตบ้านกระพริบอีกแล้ว สงสัยฝนตก คราวนี้รีบโทรไปขอเลื่อนคิวกับครู ปรากฏว่าเปลี่ยนเวลาได้ง่ายมาก แค่กดสองทีในแอป ดีไม่ต้องเสียเงินด้วย
สรุปหลังเรียนมาเดือนนึง
ตอนนี้อาศัยที่เลือกครูได้ฟรีนี่ ลองเปลี่ยนไปเรียนกับครูเอ็มบ้างที่เน้นแกรมม่า เวลาสะดวกเรียนก็ปรับตามวันทำงาน รู้สึกตัวเองกล้าพูดขึ้นโหลดดด แม้จะยังงูๆปลาๆ แต่ครูทุกคนไม่เคยบ่นว่าต้องอธิบายซ้ำ บางทีคุยเลยเวลาได้ตั้งสิบนาทีแบบไม่เสียตังเพิ่ม
ข้อเสียอย่างเดียวคือถ้าเลือกครูป๊อปช่วงเย็นต้องรีบจองคิว บางทีเต็มเร็ว แต่รวมๆคุ้มค่าโคตรๆ คอร์สฟรีนี่ลืมไปเลยว่าไม่เสียเงิน!
