วันนี้จะมาเล่าให้ฟังว่ากูเรียนภาษาอังกฤษออนไลน์ตัวต่อตัวยังไงให้อยู่บ้านได้สบายๆ แก้ปัญหาเวลาไม่พอ+ขี้เกียจเดินทางนี่แหละ
เริ่มจากเจอปัญหาตอนไปเรียนสด
เมื่อเดือนก่อนนั่งนับยอดคอร์สเรียนเปียโนที่ลงไว้ แต่ดันกดจองเรียนอังกฤษเพิ่มจนเงินเกือบหมดบัญชี แถมตารางเรียนชนกับงานประจำ มึนตึ้บ! เลยยัดหน้ากับคนสอนว่า “เดี๋ยวผมถอนนะ” แต่ครูแจงเฉลยทางรอดว่า “ลองเรียนทางเน็ทดูก่อนมั้ย”
ขั้นแรก : หาข้อมูลคอร์สออนไลน์
- เสิร์ชคำว่าเรียนตัวต่อตัวในกูเกิลแบบมั่วๆ เพราะขี้เกียจอ่านรีวิวเป็นสิบๆเว็บ
- เลือกที่เรียนผ่านแชทวิดีโอได้แบบเห็นหน้ากันชัดๆ เพราะเคยโดนพวกคอร์สอัดวิดีโอแหกตาก่อนแล้ว
- เปรียบเทียบราคาสองรอบก็สั่งจองเลย เพราะโปรโมชั่นใกล้หมดภายในวันนั้น (มารยาทคนใจร้อน)
พอถึงวันลองเรียนจริง
เปิดคอมเจอครูสาวฟิลิปปินส์พูดอังกฤษฉอดๆ หน้าจอขึ้นป้าย “Teacher Myra” น้ำเสียงแจ่มเลยจองไว้ก่อน ครูส่งลิงก์ซูมมาให้ แต่ดันลืมซักซ้อมโปรแกรม กดปุ่มเข้าร่วมแล้วกล้องไม่ทำงาน!
นั่นดิ…ทั้งถอนปลั๊กกล้อง ทั้งรีสตาร์ทโปรแกรม แถมสัญญาณเน็ตขัดข้องอีก ครูก็ใจดีนั่งยิ้มรอเป็นสิบนาทีจนได้ พอเปิดเสียงได้ก็บอกครูไปตรงๆว่า “Today my tech hates me!” ครูก็ฮาดังมาก
จัดเซ็ตอัปแบบง่ายๆ ในห้องนอน
- ใช้สามเหลี่ยมรับแดดเป็นที่วางแท็บเล็ตซะเอง
- หูฟังเก่าๆ จากงานเก่าที่ซองยังไม่แตก
- จดศัพท์ในสมุดแจกฟรีจากหอสมุด
หลังเรียนสามเดือนพบว่า
ตอนแรกคิดว่าเรียนออนไลน์น่าจะเหงา แต่ปรากฏว่าโดนครูลองภูมิตลอดเวลา พูดผิดเมื่อไหร่จะแก้ทันทีแบบไม่ให้อาย แถมบางทีครูยังแชร์เรื่องประจำวันแบบกันเอง เช่น ชวนดูคลิปแมวในทวิตเตอร์แล้วให้อธิบายว่าแมวทำอะไรอยู่
ที่ประทับใจสุดคือตอนสั่งพรีออเดอร์ของคอลเลคชั่นใหม่ ครั้งแรกในชีวิตที่เขียนอีเมลถามร้านค้าเป็นภาษาอังกฤษได้เอง โดยไม่ต้องก๊อปแชทจีพีทีมาแปะ!
เคล็ดลับที่ทำต่อเนื่องได้
- ตั้งโทรศัพท์ไว้ข้างตัวเวลาครูโทรด่วน (เคยนอนหลับจนโดนหักคาบเรียนไปหนึ่งชั่วโมง)
- ทำสรุปศัพท์ใหม่แปะข้างจอคอม
- ขอเบอร์ครูไว้ส่งเสียงข้อความฝึกพูดยามดึก
ตอนนี้เลิกกลัวประโยค past tense แล้ว เพราะเวลาใช้ผิดครูจะทวนให้จนถูก เหมือนมีเพื่อนมาคอยติวหนังสือที่บ้านฟรีๆ แถมตอนแดดแรงหรือฝนตกก็ไม่ต้องทุลักทุเลออกไปนั่งจุมพิตมลพิษข้างนอกอีกเลย
