ผมกับภาษาอังกฤษคืองอนกันมานาน
เรื่องมันเริ่มจากความ โง่เขลาพิกล ของตัวผมเอง ตอนเด็กๆ เคยโดนครูตีมือเพราะพูด “apple” ผิดเป็น “แอปเปิ้ล” แบบไทยๆ ตั้งแต่ตอนนั้นเหมือนมีอะไร ขวางๆ ในคอ ทุกทีจะพูดฝรั่ง ทำงานแล้วเจอตำแหน่งที่ต้องติดต่องานกับลูกค้าต่างชาติ เลย กัดฟันซื้อคอร์สแพงๆ ในเมืองไทย สัญญาว่าได้ผลใน 3 เดือน…
- เดือนแรก: เรียนแกรมม่าแบบท่องสูตรคูณ
- เดือนสอง: ฟังเทปสำเนียง BBC แบบไทยๆ
- เดือนสาม: พูดต่อหน้าครูไทยทุกคนพยักหน้า “โอเคมาก” พอไปเจอลูกค้าออสเตรเลียแทบอยาก กระโดดหนีออกหน้าต่าง
มาโดนครูฝรั่งแบบไม่เสียสตางค์เลยดีกว่า
จนวันนึง แอบได้ยินเพื่อนเมาท์ใน LINE ว่ามีแพลตฟอร์มเรียนกับครูต่างชาติฟรีๆ ผมขำในใจว่า “ไม่น่าใช่หรอก ฟรีมันจะดีเหรอ” แต่ด้วยความจนบวกกับความอยากลองของ คนจนทางเลือก ผมก็ลงทะเบียนแบบครึ่งๆ กลางๆ ตั้งใจไว้ว่า “ถ้าผ่าน 3 รอบยังไม่ได้เรื่องก็ถอน”
สัปดาห์แรกนี่สาหัส เข้าไปเจอครูพี่แก๊ปหน้าหนาวจากแคนาดา ผมพูดได้แค่ “Hello… I… name… noodle…” ครูทำตาโตแล้ว ยิงประโยคยาวเป็นกระหน่ำ ผมยืนแข็งเหมือนไก่ตาแตก รู้สึกว่าหน้าลานจอคอมมัน ร้อนแบบไฟไหม้ เลยทีเดียว

ลุยไม่ถอยจนชินเหมือนกินข้าว
แต่มันฟรีอะ! เลยทน เข้าคลาสทุกวันแม้ง่วงจัด เปลี่ยนครูไปเรื่อยๆ บางทีเจอครูสาวอเมริกันหัวเราะเสียงดัง บางทีเจอครูปู่อังกฤษนอนคุยกับแมวบนตัก ไม่ต้องเกร็งเหมือนโดนจับผิด แรกๆ ก็อัดประโยคง่ายๆ ไว้ในโน้ตบุ๊กก่อนเข้าเรียน:
- “Please say slowly” (เวลาฟังไม่ทัน)
- “Can you type?” (ตอนสมองตื้อ)
- “My brain is dead today!” (วันที่คิดไม่ออกจริงๆ)
3 อาทิตย์ผ่านไปเกิดสิ่งแปลกประหลาด ตอนคุยงานกับลูกค้าแคนาดา อ้อก! คำว่า “Actually, the deadline…” กระเด็นออกมาเองโดยอัตโนมัติ พอนึกย้อนไปก็ตกใจ เพราะเมื่อก่อนเวลาเครียด มันจะนึกแต่คำว่า “เฮ้อ!” ออกก่อนเสมอ
ผลลัพธ์ที่วัดได้ด้วยตังค์ในกระเป๋า
สุดท้ายเลยทดลองบ้าๆ เอาวิธีนี้ไป สอนน้องชายนักศึกษาเงินต๊อก ให้ทนเรียนฟรีกับครูฝรั่งวันละ 20 นาที ปรากฎว่า 2 เดือนครึ่ง น้องสวนเพื่อนคณะอินเตอร์ ในคลิปสัมภาษน์ทุน ปัจจุบันผมใช้วิธีนี่ผสมกับดูซีรี่ย์ Netflix แบบไม่ต่อยเลขอังกฤษ รู้สึกว่า “ก้างในคอ” มันเริ่มหายไปทีละคัน แม้บางวันสมองจะตีบตันจนอยากตะโกน “ไอ้แม่ค… ภาษา!” ก็ตาม
สรุปสั้นๆ สำหรับคนคิดจะลอง: ต้อง ทนอายช่วงแรก ให้ได้ และห้ามทิ้งคลาสแม้จะนึกคำไม่ออก ผลลัพธ์มันมาแบบไม่ทันตั้งตัว แถมประหยัดเงินได้หลายพก ยาวนานพอควร เหมาะมากๆ สำหรับคนจนแต่หัวอดทนแบบผม!
