ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่าภาษาอังกฤษนี่มันทรมานเรามาตั้งแต่เด็ก ตอนแรกก็ไม่รู้จะเริ่มยังไง ค่าเรียนแพงด้วย เลยลองหาเองในเน็ตดู
เคล็ดลับที่ 1 : หาพ่อมดสอนฟรีในยูทูป
เปิดยูทูปแล้วเสิร์ชหา “สอนภาษาอังกฤษง่ายๆ” เจอคุณครูนะครับนั่นแหละ ชอบตรงที่พยายามออกเสียงชัดๆ เลยกดติดตามทันที เริ่มจากวันละคลิป พอฟังทุกวันจนครบ 1 เดือน ตอนนี้รู้เลยว่าคำว่า “squirrel” นี่นอกจากมันคือกระรอก ยังออกเสียงยากโคตรๆ
เคล็ดลับที่ 2 : เอาเพลงมากางเป็นตำรา
เคยฟังเพลงฝรั่งแต่ฮัมตามไม่รู้เรื่อง เลยลองตามดูเนื้อเพลงในยูทูป ตอนแรกก็นั่งอ่านไลริคส์ไปด้วย จนตอนนี้รู้สึกว่าพวกคำสแลงเริ่มเข้าหัวแล้วครับ นึกไม่ออกว่าคำว่า “lit” กับ “savage” มันควรใช้ยังไง ก็ไปเปิดดูเพลงฮิปฮอปเอา
เคล็ดลับที่ 3 : เอาซีรีส์มาเป็นครู
ลงทุนเปิดซับไทยในเน็ตฟลิกซ์ให้หมด! ตอนแรกมองซับไทยก่อน พอรู้เรื่องแล้วก็เปิดซับอังกฤษแทน บางทีเปิดซ้ำเป็นรอบที่สามทั้งที่รู้เนื้อเรื่องแล้ว แค่อยากฟังสำเนียง
เคล็ดลับที่ 4 : หาแฟนเป็นฝรั่ง
อันนี้ต้องใช้ความกล้า ตอนแรกๆ มันตลกดีนะเวลาแชตกับฝรั่งทางแอพ แปปเดียวก็ต้องเปิดกูเกิลทรานสเลต พอเริ่มเป็นนัดแรกก็ตะกุกตะกัก แต่พอผ่านไป 2 เดือน รู้สึกว่าสมองเริ่มฟังรู้เรื่องโดยไม่ต้องแปลในหัวแล้ว
เคล็ดลับที่ 5 : เปลี่ยนทุกอย่างรอบตัวเป็นอังกฤษ
ตั้งมือถือเป็นภาษาอังกฤษ ไปจนถึงฉลากแชมพูในห้องน้ำยังพยายามอ่าน! ผ่านไปอาทิตย์นึงนี่เริ่มเข้าใจแล้วว่าทำไมขวดครีมนวดผมถึงเขียนว่า “apply once a week”
เคล็ดลับที่ 6 : พูดกับตัวเองหน้ากระจก
แรกๆ แอบเขินนะเวลาพูดคนเดียวแต่ทำไปทำมาชินแหละ วันนึงนึกไม่ออกว่าจะพูดอะไร ก็แค่อธิบายสิ่งของในห้องไปเรื่อย “This is a spoon. I use spoon to eat soup…” ทำงี้ทุกวันตอนเช้า
เคล็ดลับที่ 7 : ด่าด้วยภาษาอังกฤษ
ตอนหงุดหงิดอะไรแทนที่จะด่าไทยก็เปลี่ยนเป็นอังกฤษแทน แรกๆ ก็ได้แค่ “what the hell?” ตอนนี้พัฒนาไปถึงขั้น “you’re such an unreasonable prick!” แล้ว ฮ่าๆ
สรุปแล้วทำมา 8 เดือน คุยกับฝรั่งได้คล่องกว่าตอนเรียนพิเศษอีกนะ ไม่ต้องจ่ายสตางค์ด้วย ตอนแรกว่ายากแต่พอลองทำจริงๆ มันแค่ต้องทำทุกวันนั่นแหละครับ
