อาทิตย์ที่แล้วผมมองตัวเองในกระจกแล้วคิดว่า ‘เอ็งเอาดีทางภาษาอังกฤษไม่ได้ซะทีเลยนะ’ ก็เลยตบโต๊ะปูดปาดตัดสินใจเริ่มเรียนเองที่บ้านให้ได้ฟรีๆซะงั้น
ขั้นแรกตระเตรียมของใช้ใกล้มือ
ตะบันคว้าสมุดเล่มเก่าจากมุมโต๊ะที่เก็บผงละอองเต็มไปหมด เปิดเว็บแปลไทยอังกฤษฟรีนี่แหละ แต่เลือกอันที่เสียงพูดชัดๆหน่อย ส่วนปากกาสีม่วงนี่ได้มาจากเซเว่นตอนซื้อข้าวกล่อง
- หาหนังสือภาษาอังกฤษเก่าสมัยเรียนที่แม่เก็บให้
- โหลดแอปพจนานุกรมมือถือรุ่นฟรี
- เตรียมน้ำขวดกับขนมกรุบกริบไว้ข้างๆ
เริ่มท่าเบสิคก่อนนอนทุกคืน
หลังกินข้าวเสร็จ รีบตรงดิ่งไปห้องนอนก่อนสามทุ่ม นอนก่ายหน้าผากเปิดวิดีโอสอนประโยคง่ายๆอย่าง ‘Hello, how are you?’ พลางขยับปากพึมพามตามไปด้วย อารมณ์เหมือนลิงฝึกพูด
สามวันแรกนี่สมองตื้อมาก พอเจอศัพท์ใหม่ๆทีไร ต้องกดหยุดวิดีโอทุกที นั่งงมเขียนเสียงอ่านเป็นภาษาไทยติดไว้ข้างศัพท์แบบ ‘apple = แอป-เปิ้ล’ เต็มไปหมดหน้าสมุด
ลงลึกเลเวลสองสัปดาห์หลัง
เริ่มเลียนแบบเขาดังๆเวลาเค้าพูด ท่าทางเหมือนผู้ประกาศข่าวโทรทัศน์เลย โดนแฟนเดินผ่านทักว่า ‘เป็นบ้ารึเปล่าเนี่ย’ แต่ไม่ยอมแพ้ซะง่ายๆ สลับไปฝึกอ่านนิทานเด็กที่มีรูปภาพประกอบ พอเห็นรูปช้างก็ร้อง ‘elephant!’ ขึ้นมาดังลั่นห้อง
- เอาสมุดศัพท์ติดไว้ที่ตู้เย็น
- เวลากินข้าวก็แอบท่องไปกินไป
- ติดโน้ตศัพท์บนฝาหม้อหุงข้าว
ตอนนี้เลยหกอาทิตย์แล้วนะ
พอเปิดการ์ตูนฝรั่งฟังได้โดยไม่ต้องดูซับไทยแล้ว แม้จะเข้าใจแค่ 30% ก็ตาม ทีนี้เวลาเห็นคำศัพท์ในแชตก็สะกดอ่านออกเสียงแล้วพูดตามให้ดังพอหึ่งๆ ต้องยอมรับว่าฝึกแบบไม่มีอาจารย์เนี่ยบางทีก็มึน แต่พอเขียนรายการศัพท์ที่ท่องได้ในเดือนนี้ นับดูเกือบ 100 คำแล้ว ทำเอาอิจฉาตัวเองเลยล่ะ!
