ก็มาเริ่มเล่าให้ฟังแล้วกันว่าการเรียนภาษาอังกฤษออนไลน์มันง่ายกว่าที่คิดยังไง เรื่องมันเกิดจากตอนเราเปิดดูรายการฝรั่งทีวี ปุ๊บ นึกขึ้นได้ว่าฟังไม่ออกซักคำ! อารมณ์แบบอายคนข้างๆแล้วบอกตัวเองว่าต้องแก้ด่วน
ขั้นตอนแรก : หาที่เรียนแบบไม่ต้องนั่งรถเมล์รันเต๊ะ
เอาจริงแค่กูเกิ้ลค้นคำว่า “เรียนภาษาอังกฤษไม่ต้องเดินทาง” ก็เจอคอร์สที่ใช้ได้เลย ไม่ต้องเสียตังค์ลงทะเบียนด้วยซ้ำ แค่สมัครด้วยอีเมลล์กับรหัสผ่าน สามขั้นตอนเอง กดๆใส่ชื่อกับเบอร์โทร เสร็จแล้วระบบส่งลิงค์เข้าห้องเรียนมาในไลน์ทันที
ลงมือเรียนจริง : เหงื่อตกนิดหน่อยแต่คุ้ม
- เริ่มจันทร์แรก : เปิดวิดีโอในแอพมือถือตอนกินข้าวเช้า ครูฝรั่งสอนแบบช้าๆชัดมาก แถมมีซับไทยให้อ่านตาม ปุ่มกดฟังซ้ำมันสะดวกโคตร
- วันพุธ : ทำแบบทดสอบหลังบทเรียน ข้อสอบแบบเลือกตอบมีรูปภาพช่วย ผิดไปสามข้อระบบมันเฉลยให้เห็นจุดผิดเลย
- สุดสัปดาห์ : แชทคุยกับเพื่อนร่วมกลุ่มในแอพ เราๆเค้าๆส่งเสียงข้อความพูดภาษาอังกฤษกะร่อยกะริ่ง ผิดบ้างถูกบ้างไม่ว่ากัน
เห็นผลแบบไม่น่าเชื่อ
ผ่านไปเดือนนึง วันนึงเกิดอาการเกร็ง ตอนพนักงานร้านกาแฟฝรั่งถามว่า “Sugar?” เราเผลอตอบกลับไปแบบอัตโนมัติว่า “Two teaspoons, please!” นึกในใจว่ามันได้มาไงเนี่ย พอตกกลางคืน ดูยูทูบภาษาอังกฤษแบบไม่เปิดซับไทยรู้เรื่องขึ้นตั้งครึ่งคลิป ฝันเลยว่าตอนนั้นถ้ายอมจ่ายตังค์เรียนคอร์สแพงๆอาจจะยอมแพ้ไปแล้ว
ทั้งหมดนี่เรียนในห้องนอนได้ผ่านมือถือเครื่องเก่า แค่มีเน็ตก็พอ สรุปแบบชาวบ้าน : ถ้าเจอคอร์สไม่ต้องนัดเรียน+เนื้อหาไม่งงตั้งแต่เริ่ม+ใช้เสียงแทนการพิมพ์ได้ให้กดสมัครด่วนๆ ส่วนตัวเราว่าภาษาอังกฤษมันเหมือนปั่นจักรยาน ตกตอนเด็กๆไม่เป็น แต่ถ้าลองใหม่ตอนโตอาจขำตัวเองก็ได้นะ(ฮา)
