เริ่มต้นจากงงไปหมด
คือพูดตรงๆนะ เราเริ่มอังกฤษแบบโคตรพื้นฐานเลย ไม่รุ้เรื่องแกรมม่าเลยอะ เจอพวก Tense ทั้งหลายนี่หัวหมุนตั้งแต่แรก Past Simple กับ Present Perfect ต่างกันไงอ่ะ? อ่านหนังสือสามรอบยังงงเหมือนเดิม ปวดหัวมาก!
เจอทางเลี้ยวติ่งในยูทูป
วันนึงเบื่อตายเลย เปิดยูทูปบังเอิญเจอครูนางหนึ่ง อธิบายแบบละเอียดยิบ นะ ไม่งง! เธอไม่ยัดคำศัพท์ยากๆมาให้จำนะ อย่างเรื่อง Present Simple นี่เค้าใช้ภาพเลย:
- รูปนาฬิกาปลุก แทนกิจวัตร (I wake up at 7 AM)
- รูปหม้อหุงข้าว แทนความจริง (Water boils at 100°C)
- รูปป้ายดาวพฤหัสฯ แทนตารางเวลา (The bus arrives at 8)
เฮ้ย! มันง่ายแบบนี้เลยหรอ? คือเห็นรูปปุ๊ปเข้าใจปั๊ปอะ มันไม่ต้องไปท่องจำกฎยาวเหยียดแบบที่เรียนในรุ่นเรา รู้สึกแบบ “อ๋อ! อย่างงี้หรอกนา!” เลย

ฝึกใส่กางเกงขาสั้น
ทีนี้ไม่แค่นะ เราเริ่มเอามาใช้แบบขำๆก่อน ช่วงนั้นดูซีรีส์ฝรั่งบ่อยเลย ลองป่าวๆ:
- เห็นตัวละครกินอาหารเช้า ก็พึมพัม “He eats toast.”
- เห็นพระอาทิตย์ขึ้น ก็บ่นกับหมาว่า “The sun rises.”
- เห็นข่าวรถเมล์พัง ก็บอกแฟนเล่น “The bus breaks down.”
ตอนแรกแฟนมองหน้าแบบ “…บ้าปะเนี่ย” แต่พักหลังไม่มองแล้วอ่ะ เพราะมัน เริ่มชินหูชินตา แล้วก็เริ่มอัตโนมัติในหัวเรา เฮ้ย! มันใช้ได้นะ!
แกะ Past Tense แบบหมาแมว
เวรกรรมมาจริงๆคือ Past Simple นี่แหละ ตัวดี! เวลาเล่าประสบการณ์ตอนเด็กๆ ติดตรงนี้โคตรนาน เครียดจนจะยอมแพ้ แล้วครูนางนั่นในยูทูปก็มา ใช้ลูกเล่นอีกรอบ:
- เอารูปตัวเอง ตอนเด็กขี่จักรยานล้ม (I fell off my bike when I was 10)
- รูปปั๊ปปี้ทำลายโซฟา เมื่อเช้านี้ (The dog destroyed the couch this morning!) – คือจริง น่าโมโหโคตร!
จุดสำคัญคือคำเวลาแบบชัดเจนแล้วจบแล้ว! “เมื่อเช้านี้”, “ตอน10ขวบ”, “วันพุธที่แล้ว” พอใส่พวกนี้ลงไปในรูปเล่า มันเข้าใจง่ายมาก อารมณ์แบบ ไม่ต้องมานั่งคิดโคตรนานว่าใช้ Tense อะไร แค่เห็นว่าปลายทางคือแล้วจบ ก็โยน Past Simple ไป!
รู้สึกรัก Present Perfect ซะแล้ว
อันนี้ตอนแรกยากโคตร เชื่อเหอะ! คือ Past Simple มันยังมีเกณฑ์ชัดเจนกว่านิดนึง แต่ Present Perfect เนี่ยมันเลี่ยนมาก “เชื่อมโยงอดีตถึงปัจจุบัน” คือพูดแล้วยังงง! จนวันนึงครูนางนั่นเค้า ยกมือแบบตรงไปตรงมา บอกว่า:
- เห็นมั้ย บัตรเครดิตเรายังใช้ได้อยู่ไหม แปลว่าเรามี (I have a credit card) แต่อย่าเพิ่งสนใจว่าเราได้มันมาเมื่อไหร่
- เราเริ่มเรียนภาษาอังกฤษตั้งแต่ปีที่แล้ว จนถึงตอนนี้ก็ยังเรียนอยู่เหรอ? (Have you learned English?)
- เกิดมาตั้งกะจำความได้ ไม่เคยเห็นอุกกาบาต! (I have never seen a meteor!)
อ๋อออ! มันคือการ พูดถึงเรื่องที่ยังเกี่ยวโยงอยู่กับเราตอนนี้ จะเป็นประสบการณ์หรือสถานะก็ตาม! และ สำคัญมาก: ไม่ต้องบอกเวลาชัดเจน! พอมีหลักกะเทือนเนี่ย ปุ๊ป พอเจอสถานการณ์แบบนี้ เราก็โยน Have/Has เข้าไปโคตรฉับไว!
สรุปสั้นๆให้เพื่อนๆ
ประสบการณ์เรา แกรมม่าพื้นฐานแบบง่ายๆเนี่ย สำคัญโคตร! ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อเลย ถ้าเจอครูสอนดีๆที่เค้าแตกเรื่องยากๆให้เห็นภาพชัด อย่าไปดันทุรังท่องตำราสูตรยาว! หาสื่อที่ใช่ก่อน เวลาหงุดหงิดกับกฎมากไป หยุด! แล้วหา ตัวอย่างชีวิตจริง ใกล้ตัวมาใช้ก่อนแบบขำๆ มันค่อยๆซึมเข้าไปเองแหละ พอเราแม่นพื้นฐานแล้ว ลืมเรื่องแกรมม่าได้เลย! ขั้นต่อๆไปมันจะไหลเหมือนลมพัดอ่ะ บอกเลย!