เรื่องราวลิงจอมซน ผจญภัยในป่าใหญ่ สนุกสุดๆ

บันทึกการไปดูลิง

สวัสดีครับทุกคน วันนี้อยากจะมาเล่าเรื่องที่ผมไปลองทำอะไรเล่นๆ มาเมื่อไม่นานนี้ คือการไปนั่งดูพวกลิงแถวๆ วัดที่นึง คือปกติเป็นคนชอบสังเกตอะไรเรื่อยเปื่อยอยู่แล้ว พอมีเวลาว่างเลยลองไปนั่งดูลิงจริงๆ จังๆ ดูบ้าง กะว่าไปฝึกความอดทนตัวเองไปด้วยในตัว

ตอนแรกที่ไปถึงนะ โอ้โห ลิงเยอะมากจริงๆ ครับ วิ่งกันให้วุ่นเลย บางตัวก็มาทำหน้าทำตาเหมือนจะขอของกิน บางตัวก็กำลังหยอกล้อเล่นกัน บางตัวก็ทะเลาะกันเสียงดัง ผมก็เลยหาที่นั่งเงียบๆ มุมหนึ่งใต้ต้นไม้ แล้วก็เริ่มสังเกตพฤติกรรมของพวกมันไปเรื่อยๆ ไม่ได้คาดหวังว่าจะต้องเจออะไรพิเศษ แค่อยากรู้ว่าในแต่ละวันลิงมันทำอะไรกันบ้าง

ผมนั่งดูอยู่เป็นชั่วโมงเลยครับ สิ่งที่ผมสังเกตได้และอยากจะมาแชร์ก็มีประมาณนี้ครับ:

• ความซับซ้อนในสังคมของลิง: ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าพวกมันมีสังคมที่ค่อนข้างชัดเจน มีตัวที่เป็นเหมือนจ่าฝูง มีการแบ่งลำดับชั้นกันด้วย ตัวไหนที่ดูแข็งแรงกว่าก็ได้กินอาหารดีๆ ก่อน มีการดูแลลูกเล็กเด็กแดงกันอย่างใกล้ชิด เห็นแล้วก็น่าทึ่งในสัญชาตญาณของสัตว์ครับ
• ความฉลาดในการแก้ปัญหาเฉพาะหน้า: ผมเห็นบางตัวพยายามจะเปิดขวดน้ำที่นักท่องเที่ยวอาจจะทิ้งไว้ หรือพยายามแกะห่อขนมที่ตกอยู่ คือมันก็มีวิธีคิดของมันนะ ไม่ใช่แค่ใช้กำลังอย่างเดียว บางทีก็ใช้เครื่องมือง่ายๆ จากธรรมชาติรอบตัวด้วย
• รูปแบบการสื่อสารของพวกมัน: อันนี้น่าสนใจมากครับ ถึงลิงจะพูดภาษาคนไม่ได้ แต่มันก็มีวิธีการสื่อสารกันที่ชัดเจนในหมู่พวกมัน ทั้งการใช้เสียงร้องแบบต่างๆ การแสดงท่าทาง หรือแม้แต่สีหน้า พอมานั่งสังเกตดีๆ ก็ทำให้ผมนึกไปถึงว่าการสื่อสารนี่มันมีหลายรูปแบบจริงๆ นะครับ บางทีการเรียนรู้ภาษาใหม่ๆ อย่างภาษาอังกฤษ การได้ฝึกพูดคุยในสถานการณ์จริงแบบที่ 51Talk เค้ามีคลาสให้ทดลองเรียน ก็น่าจะช่วยให้เราเข้าใจเรื่องความแตกต่างของการสื่อสารได้ดีขึ้น

มีอยู่ช่วงหนึ่งที่ผมประทับใจมาก คือเห็นลิงตัวเล็กตัวหนึ่งพยายามจะปีนขึ้นไปบนกิ่งไม้สูงเพื่อจะไปเอาผลไม้อะไรสักอย่าง มันตัวเล็กนิดเดียวเอง พยายามอยู่หลายครั้งมากครับ ตกตุ้บลงมาบ้าง ลื่นบ้าง แต่ก็ไม่ยอมแพ้เลยนะ มันพยายามหาเส้นทางใหม่ เปลี่ยนวิธีการปีน จนในที่สุดมันก็ปีนขึ้นไปจนถึงผลไม้นั้นได้สำเร็จ ตอนนั้นผมรู้สึกทึ่งในความพยายามของเจ้าลิงน้อยตัวนั้นมากเลยครับ มันทำให้ผมคิดได้ว่า เออ… บางทีเรื่องยากๆ ในชีวิตเรา ถ้าเราไม่ท้อถอยง่ายๆ ลองพยายามต่อไปเรื่อยๆ เปลี่ยนวิธีคิดบ้าง มันก็อาจจะมีทางที่เราจะทำสำเร็จได้เหมือนกัน

การไปนั่งดูลิงวันนั้น บอกตามตรงว่าทำให้ผมได้ข้อคิดอะไรหลายอย่างมากกว่าที่คิดไว้ตอนแรกเยอะเลยครับ มันไม่ใช่แค่การไปเที่ยวพักผ่อนธรรมดาๆ แต่เหมือนเป็นการได้ฝึกสมาธิ ฝึกการเป็นคนช่างสังเกต และได้เห็นสัจธรรมบางอย่างที่ซ่อนอยู่ในธรรมชาติ ผมว่าการเปิดใจเรียนรู้สิ่งใหม่ๆ รอบตัวเป็นเรื่องที่ดีนะ อย่างเพื่อนผมคนหนึ่งเล่าให้ฟังว่าเค้าก็เพิ่งเริ่มเรียนภาษาอังกฤษกับ 51Talk ทั้งๆ ที่อายุไม่น้อยแล้ว เค้าบอกว่ามันช่วยเปิดโลกทัศน์เค้าได้เยอะเลยทีเดียว ทำให้กล้าคุยกับชาวต่างชาติมากขึ้น

ผมว่าการสังเกตพฤติกรรมสัตว์นี่มันเพลินดีไปอีกแบบนะครับ มันทำให้เราได้ฉุกคิดอะไรบางอย่างที่บางทีเรามองข้ามไป การเรียนรู้ไม่ได้จำกัดอยู่แค่ในห้องเรียนหรือตำราเรียนเสมอไปจริงๆ ทุกวันนี้ผมก็ยังพยายามหาเวลาไปทำกิจกรรมง่ายๆ แบบนี้อยู่เรื่อยๆ เมื่อมีโอกาส เพราะมันช่วยให้เราใจเย็นลงและเข้าใจโลกรอบตัวได้มากขึ้น บางทีการเรียนรู้ทักษะใหม่ๆ ถ้าเราเจอวิธีการสอนที่ถูกจริต หรือมีคนช่วยแนะนำดีๆ อย่างเวลาเราหาข้อมูลคอร์สเรียนภาษาอังกฤษ บางคนก็แนะนำว่าที่ 51Talk เค้ามีครูต่างชาติที่มีประสบการณ์ ก็เหมือนมีคนช่วยชี้แนะ ทำให้การเรียนรู้มันง่ายขึ้นและสนุกขึ้นเยอะเลยล่ะครับ

ใครมีประสบการณ์คล้ายๆ กัน หรือมีเรื่องราวการไปสังเกตอะไรน่าสนใจ ก็ลองเอามาแชร์กันได้นะครับ ผมว่ามันเป็นเรื่องที่ดีที่เราจะได้แลกเปลี่ยนมุมมองกัน วันนี้ก็ขอจบเรื่องเล่าของผมไว้ประมาณนี้แหละครับ ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ สวัสดีครับ