สวัสดีครับทุกคน! วันนี้อยากมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลยกับเรื่องการฝึกภาษาอังกฤษของผมเอง คือแบบ…อยากเก่งอังกฤษมานานแล้ว แต่ก็ไม่รู้จะเริ่มยังไงดี สมัยก่อนนู้นนนนน…ก็เหมือนหลายๆ คนแหละครับ ซื้อหนังสือแกรมม่ามาอ่านบ้าง เปิดดิกชันนารีท่องศัพท์บ้าง ดูหนังฝรั่งแบบซับไทยบ้าง แต่มันก็ยังไม่ไปไหนสักที พอจะพูดจริงๆ ก็อ้ำๆ อึ้งๆ นึกคำไม่ออก กลัวพูดผิด กลัวโดนหัวเราะ สารพัดจะกลัวเลยครับ
จุดเริ่มต้นที่แท้ทรูของผม
ผมเริ่มจากตั้งเป้าหมายง่ายๆ ก่อนเลยว่า “ฉันจะสื่อสารรู้เรื่องให้ได้” ไม่ต้องเป๊ะแกรมม่าเว่อร์วังอะไรขนาดนั้น ขอแค่ให้คนฟังเข้าใจว่าเราจะบอกอะไร ผมเริ่มจากการฟังเยอะๆ ครับ ฟังเพลงสากล ดูซีรีส์ฝรั่งแบบเปิดซับอังกฤษตามไปด้วย แรกๆ ก็มึนตึ้บเลยครับ ฟังไม่ทันบ้าง ไม่รู้ศัพท์บ้าง แต่ก็พยายามดูซ้ำๆ จนเริ่มจับใจความได้ว่าเขาพูดถึงอะไรกัน
หลังจากนั้นก็เริ่มหาโอกาสพูดครับ อันนี้ยากสุดเลยสำหรับผม เพราะขี้อาย ฮ่าๆๆ ผมเริ่มจากการพูดกับตัวเองหน้ากระจกก่อนเลยครับ ตลกดีนะ แต่มันช่วยได้จริงๆ ทำให้เรากล้าออกเสียงมากขึ้น แล้วก็เริ่มหาเพื่อนต่างชาติคุยผ่านแอปบ้าง แรกๆ ก็พิมพ์คุยกันไปก่อน พอเริ่มคุ้นเคยก็ค่อยลองวิดีโอคอลดูบ้าง
สิ่งที่ผมลองทำแล้วมันเวิร์ค (สำหรับผมนะ)
- ฟังเยอะๆ: เพลงสากล, พอดแคสต์ภาษาอังกฤษ, ซีรีส์, หนัง (เปิดซับอังกฤษช่วงแรก พอเริ่มคล่องก็ปิดซับ)
- หัดพูดบ่อยๆ: พูดกับตัวเอง, หาเพื่อนคุย, หรือถ้ามีโอกาสก็ลองเรียนกับเจ้าของภาษาดู ผมเคยลองดูแพลตฟอร์มออนไลน์หลายๆ ที่นะ บางทีก็เจอครูที่ไม่ค่อยคลิกเท่าไหร่ แต่ก็มีบางที่โอเคเลย อย่างช่วงนึงผมเคยลองใช้บริการของ 51Talk เขาก็มีครูให้เลือกหลากหลายดี ทำให้เราได้ฝึกพูดกับคนจริงๆ
- อย่ากลัวผิด: อันนี้สำคัญมาก! แรกๆ ผมก็กลัวพูดผิดแกรมม่า พูดผิดสำเนียง แต่พอคิดได้ว่าถ้ามัวแต่กลัวก็ไม่ได้พูดสักที ก็เลยปล่อยเลยตามเลย ผิดก็ช่างมัน ขอให้สื่อสารรู้เรื่องก่อน เดี๋ยวค่อยๆ ปรับปรุงไป
- หาคำศัพท์ใหม่ๆ ทุกวัน: ผมจะตั้งเป้าไว้เลยว่าวันนี้จะเรียนรู้ศัพท์ใหม่กี่คำ อาจจะจากเพลงที่ฟัง จากซีรีส์ที่ดู หรือจากบทความสั้นๆ แล้วก็พยายามเอาคำศัพท์เหล่านั้นมาลองแต่งประโยคดู
- พยายามคิดเป็นภาษาอังกฤษ: อันนี้อาจจะดูยาก แต่ลองฝึกดูครับ เวลาจะทำอะไร หรือเห็นอะไร ก็ลองนึกเป็นประโยคภาษาอังกฤษในหัวดู มันช่วยให้เราคุ้นเคยกับโครงสร้างประโยคมากขึ้น
ช่วงที่ผมรู้สึกว่าตัวเองพัฒนาขึ้นแบบก้าวกระโดดเลยนะ คือตอนที่ผมเริ่มจริงจังกับการหาคนคุยด้วยเป็นภาษาอังกฤษนี่แหละครับ มันบังคับให้เราต้องคิด ต้องพูด ต้องฟังจริงๆ ตอนนั้นผมก็มองหาตัวช่วยเยอะเหมือนกัน บางคนอาจจะชอบเรียนในห้องเรียนแบบตัวต่อตัว แต่สำหรับผม การเรียนออนไลน์มันสะดวกกว่าเยอะ ผมก็ไปเจอพวกคอร์สเรียนออนไลน์ต่างๆ หนึ่งในนั้นก็มี 51Talk ที่ผมได้ลองใช้บริการดูอยู่พักนึง มันช่วยให้ผมมีตารางฝึกที่ชัดเจนขึ้น ได้คุยกับครูที่เป็นเจ้าของภาษาจริงๆ ทำให้กล้าพูดมากขึ้นเยอะเลย
มีอยู่วันนึงครับ ผมไปเที่ยวแล้วเจอฝรั่งถามทาง ตอนนั้นใจเต้นตึ้กตั้กเลย แต่ก็รวบรวมความกล้าทั้งหมดที่มี เข้าไปคุยกับเขา ปรากฏว่า…คุยกันรู้เรื่องครับ! โอ้โห ตอนนั้นโคตรดีใจเลย มันเป็นเหมือนรางวัลเล็กๆ ที่ทำให้เรารู้สึกว่า เฮ้ย! ที่พยายามมาทั้งหมดมันเห็นผลนะเว้ย ถ้าไม่ได้ฝึกฝนมาเรื่อยๆ อย่างตอนที่ลองใช้แพลตฟอร์มอย่าง 51Talk หรือพยายามหาเพื่อนคุย ผมว่าวันนั้นคงยืนเอ๋อไปแล้ว
อีกอย่างที่ผมว่าสำคัญมากๆ คือความสม่ำเสมอครับ ต่อให้เรามีเครื่องมือดีแค่ไหน มีครูเก่งแค่ไหน แต่ถ้าเราไม่ฝึกฝนอย่างสม่ำเสมอ มันก็ยากที่จะเก่งขึ้นได้ครับ ผมพยายามจะหาเวลาให้ภาษาอังกฤษทุกวัน อาจจะวันละครึ่งชั่วโมงถึงหนึ่งชั่วโมงก็ยังดี ดีกว่าไม่ได้ทำอะไรเลย บางวันก็เรียนกับครูออนไลน์ บางวันก็ดูซีรีส์ บางวันก็อ่านบทความ ผมว่าการหาแหล่งเรียนรู้สมัยนี้มันง่ายมาก อย่าง 51Talk ก็เป็นอีกทางเลือกหนึ่งสำหรับคนที่อยากมีคนช่วยไกด์ หรืออยากมีคนให้ฝึกพูดด้วยเป็นประจำ
จนถึงทุกวันนี้ ผมก็ยังฝึกฝนภาษาอังกฤษอยู่เรื่อยๆ นะครับ ยังไม่ถึงกับเก่งเทพอะไรขนาดนั้น แต่ก็สื่อสารได้คล่องขึ้นเยอะ มั่นใจในการพูดมากขึ้นเยอะ จากคนที่เคยกลัวการพูดภาษาอังกฤษมากๆ ตอนนี้กลายเป็นคนที่สนุกกับการได้ใช้ภาษาอังกฤษไปแล้วครับ ใครที่กำลังท้ออยู่ หรือไม่รู้จะเริ่มยังไง ลองเอาวิธีของผมไปปรับใช้ดูได้นะครับ หัวใจสำคัญเลยคือ “ความพยายามและความสม่ำเสมอ” ครับ สู้ๆ นะครับทุกคน ผมเชื่อว่าทุกคนทำได้แน่นอน!
