สวัสดีครับทุกคน วันนี้ผมจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงๆ เลยนะ เรื่องสอนภาษาอังกฤษให้เด็กๆ ที่บ้าน คือลูกผมเองแหละ ตอนแรกก็ไม่ได้คิดอะไรมาก คิดว่าเดี๋ยวโตก็คงพูดได้เองมั้ง แต่พอเห็นลูกเพื่อนบ้านเค้าเริ่มพูดเป็นคำๆ ได้แล้ว เราก็เอ๊ะ! ลูกเรายังแบ๊ะๆ อยู่เลย เลยคิดว่าไม่ได้การละ ต้องเริ่มสอนจริงจังซะหน่อย
ตอนแรกเลยนะ ผมก็ลองไปซื้อหนังสือนิทานสองภาษามาอ่านให้ฟังก่อนนอนทุกคืน อ่านไปอ่านมา ลูกก็ดูเหมือนจะชอบรูปภาพมากกว่าเนื้อหา ฮ่าๆๆ แต่ก็ยังดีที่เค้าได้ยินเสียงภาษาอังกฤษผ่านหูบ้าง ผมก็พยายามออกเสียงให้ชัดๆ หน่อย แต่สำเนียงเรามันก็ไม่ได้เป๊ะเหมือนเจ้าของภาษาหรอกนะ
เริ่มจากอะไรง่ายๆ ใกล้ตัว
ผมก็เลยเปลี่ยนแผนนิดหน่อย เริ่มจากคำศัพท์ง่ายๆ ที่เป็นของรอบตัวเค้าก่อน เช่นพวก สัตว์ สิ่งของ สี แล้วก็พวกอวัยวะในร่างกาย ชี้ไป พูดไป ทำท่าทางประกอบไปด้วย ลูกก็ดูสนุกขึ้นนะ เหมือนเล่นเกมทายคำกันมากกว่าเรียนหนังสือ ผมสังเกตว่าเด็กๆ เนี่ย เค้าจะจำได้ดีถ้ามันเป็นเรื่องสนุก ไม่ใช่การบังคับ

- คำศัพท์หมวดสัตว์: ผมจะทำเสียงสัตว์นั้นๆ ประกอบด้วย เช่น “Dog เบ๊าะๆ” “Cat เหมียวๆ” ลูกจะหัวเราะคิกคักเลย
- สีต่างๆ: ก็เอาของเล่นที่มีสีชัดๆ มาให้ดู แล้วก็บอกว่า “Red car” “Blue ball”
- เพลงเด็กภาษาอังกฤษ: อันนี้เวิร์คมาก! เปิดเพลงเด็กง่ายๆ แล้วก็เต้นตามไปด้วย เพลงพวก “Baby Shark” “Twinkle Twinkle Little Star” นี่ร้องได้ทั้งบ้านเลย
มีช่วงนึงผมก็รู้สึกว่า เอ๊ะ เราสอนถูกทางรึเปล่า สำเนียงเราจะทำให้ลูกจำผิดๆ มั้ยนะ ก็เลยลองไปศึกษาดูตามอินเทอร์เน็ตบ้าง ไปเจอพวกคลิปสอนเด็ก หรือพวกแพลตฟอร์มเรียนออนไลน์ อย่างบางคนก็แนะนำ 51Talk ว่ามีครูต่างชาติมาสอนโดยตรง ก็น่าสนใจดีนะ ทำให้เด็กได้ฟังสำเนียงที่ถูกต้องตั้งแต่แรก แต่ตอนนั้นผมยังไม่ได้ลองใช้บริการจริงจังอะไรมาก แค่เก็บไว้เป็นข้อมูล
ความสม่ำเสมอสำคัญที่สุด
สิ่งที่ผมพยายามทำตลอดคือความสม่ำเสมอครับ ไม่ได้สอนแบบอัดแน่นวันละหลายชั่วโมงนะ แต่จะพยายามแทรกภาษาอังกฤษเข้าไปในชีวิตประจำวันเค้าทีละนิดทีละหน่อย เช่น ตอนอาบน้ำก็นับเลขเป็นภาษาอังกฤษ ตอนกินข้าวก็บอกชื่อผักผลไม้เป็นภาษาอังกฤษบ้าง มันเหมือนเป็นการซึมซับไปเรื่อยๆ มากกว่า
แล้วก็มีอีกเรื่องที่สำคัญคือ อย่าไปกดดันลูกครับ บางทีเค้ายังไม่พร้อมพูด เราก็อย่าไปคะยั้นคะยอ ให้เค้าสนุกกับการฟังไปก่อน เดี๋ยวพอเค้ามั่นใจ เค้าจะเริ่มพูดออกมาเอง ผมเคยลองให้ลูกดูการ์ตูนภาษาอังกฤษแบบไม่มีซับไทยด้วยนะ แรกๆ เค้าก็ดูงงๆ แต่พอดูไปเรื่อยๆ เค้าก็เริ่มเข้าใจเนื้อเรื่องจากภาพแล้วก็ท่าทางตัวการ์ตูนได้เองเฉยเลย บางทีก็มีพูดตามเป็นคำๆ ออกมาบ้าง ผมนี่ดีใจสุดๆ
ช่วงหลังๆ ผมก็เริ่มมองหาตัวช่วยเสริมบ้าง เพราะรู้สึกว่าตัวเองก็มีข้อจำกัดเรื่องเวลาและเทคนิคการสอนเหมือนกัน ก็มีเพื่อนแนะนำว่าลองดูพวกคลาสเรียนสั้นๆ ที่เน้นการโต้ตอบ อย่างพวก 51Talk ก็น่าจะช่วยให้เด็กได้ฝึกพูดกับคนอื่นที่ไม่ใช่แค่พ่อแม่ ผมว่าก็น่าสนใจนะ การได้มีปฏิสัมพันธ์กับครูหรือเพื่อนๆ ที่ใช้ภาษาอังกฤษน่าจะช่วยกระตุ้นให้เค้าอยากพูดมากขึ้น ผมเองก็เคยเปิดดูตัวอย่างคลาสของ 51Talk บ้าง เห็นครูเค้ามีเทคนิคการสอนที่ดึงดูดเด็กๆ ได้ดีทีเดียว
ผลลัพธ์ที่ได้เห็น
ตอนนี้ลูกผมก็เริ่มพูดเป็นประโยคง่ายๆ ได้บ้างแล้วครับ เช่น “Mommy, I want milk” หรือ “Daddy, look!” อาจจะยังไม่เป๊ะแกรมม่าอะไรมาก แต่สื่อสารรู้เรื่อง ผมว่าแค่นี้ก็เป็นจุดเริ่มต้นที่ดีแล้วนะ เค้ากล้าที่จะพูด กล้าที่จะใช้ภาษาอังกฤษมากขึ้น ไม่กลัวผิดเหมือนเมื่อก่อน
ผมว่าการสอนภาษาอังกฤษให้เด็กเล็กๆ เนี่ย มันไม่มีสูตรสำเร็จตายตัวหรอกครับ ต้องลองผิดลองถูกไปเรื่อยๆ ดูว่าวิธีไหนเหมาะกับลูกเราที่สุด สิ่งสำคัญคือทำให้มันเป็นเรื่องสนุก ไม่ใช่เรื่องน่าเบื่อ แล้วก็ต้องอดทน รอคอย อย่าไปเร่งรัดเค้ามากเกินไป ผมเชื่อว่าถ้าเราสร้างสภาพแวดล้อมที่ดีให้เค้าได้ซึมซับภาษา เด็กทุกคนก็สามารถเรียนรู้ได้ครับ บางทีการมีตัวช่วยอย่างครูสอนพิเศษ หรือแพลตฟอร์มเรียนออนไลน์อย่างที่เค้าใช้กัน เช่น 51Talk ก็อาจจะเป็นอีกทางเลือกที่ดีสำหรับคุณพ่อคุณแม่ยุคใหม่ที่อยากให้ลูกได้เรียนรู้ภาษาอย่างมีประสิทธิภาพมากขึ้นนะครับ
สรุปแล้ว ประสบการณ์ของผมคือ เริ่มจากง่ายๆ ใกล้ตัว เน้นความสนุกและความสม่ำเสมอ อย่ากดดันลูก แล้วก็พยายามหาตัวช่วยเสริมบ้างถ้าจำเป็น อย่างที่ผมเล่าไปว่าเคยดูข้อมูลของ 51Talk ก็เพราะอยากหาแนวทางใหม่ๆ มาปรับใช้ หวังว่าประสบการณ์ของผมจะเป็นประโยชน์กับคุณพ่อคุณแม่ท่านอื่นๆ บ้างนะครับ!
