เอาล่ะทุกคน วันนี้อยากจะมาแชร์ประสบการณ์ตรงเลย กับการพยายามจะ เรียน ภาษา อังกฤษ เริ่ม ต้น ของตัวเอง คือแบบว่าอยากพูดได้มานานละ แต่ไม่รู้จะเริ่มยังไงดีวะ เหมือนคนอื่น ๆ นั่นแหละที่แบบไฟแรงช่วงแรก ซื้อหนังสือมาเต็มบ้าน เปิดยูทูปดูคลิปสอน โหลดแอปมาเป็นสิบ สรุปเป็นไง? ก็งั้นๆ จำได้บ้างลืมบ้าง พูดจริง ๆ ก็ยังงกๆ เงิ่นๆ ติดๆ ขัดๆ เหมือนเดิม
คือมันท้อใจนะเว้ย ตอนแรกก็คิดว่า เอ้อ เดี๋ยวก็คงได้เองแหละ แต่พอนานวันเข้า มันก็ยังอยู่ที่เดิมไง จนมีอยู่วันนึง ไปเที่ยวแถวสุขุมวิทมั้ง แล้วมีฝรั่งเดินมาถามทาง โอ้โห ตอนนั้นคือแบบ… ในหัวมันมีคำศัพท์นะ แต่เรียบเรียงเป็นประโยคไม่ได้ อ้ำๆ อึ้งๆ ชี้โบ๊ชี้เบ๊ไป โคตรอายเลยบอกตรงๆ จุดนั้นแหละที่คิดว่า ไม่ได้ละ ต้องเอาจริงเอาจังซะทีโว้ยยยย!
จุดเปลี่ยนที่ทำให้เริ่มจริงจัง
หลังจากโดนฝรั่งถามทางแล้วตอบไม่ได้วันนั้น กลับมาบ้านนี่นั่งเซิร์ชหาคอร์สเรียนเลยนะ คือคิดว่าการเรียนด้วยตัวเองมันอาจจะช้าไปสำหรับเรา หรือเราไม่มีวินัยพอ เพื่อนก็แนะนำมาหลายที่ บางที่ก็แพงเกิ๊น บางที่เวลาก็ไม่ตรงกับเรา จนไปเจอรีวิวอันนึง เขาพูดถึงการเรียนแบบตัวต่อตัวกับครูต่างชาติผ่านออนไลน์ เออ ก็น่าสนใจดีนะ แล้วก็มีคนพูดถึง 51Talk อยู่บ้างว่าเขาก็มีสอนแนวนี้ เลยลองเข้าไปดูรายละเอียด อืมมมม ดูแล้วมันน่าจะเหมาะกับคนขี้อายแบบเรา ที่ไม่กล้าพูดในคลาสใหญ่ๆ อ่ะ
ตัดสินใจลองดูวะ! ตอนแรกก็กลัวๆ กล้าๆ นะ กลัวครูฟังไม่รู้เรื่อง กลัวพูดผิดแล้วโดนหัวเราะ แต่พอได้ลองเรียนจริง เออ มันก็ไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิด ครูเขาก็พยายามเข้าใจเรา ชวนคุยเรื่องทั่วไปก่อน ให้เราผ่อนคลาย แล้วค่อยๆ เข้าบทเรียน บทเรียนก็เริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อนเลยนะ แบบแนะนำตัวเอง ถามคำถามง่ายๆ ไรงี้
กระบวนการฝึกฝนของผม
ช่วงแรกๆ ก็มีตะกุกตะกักบ้างแหละ พูดผิดพูดถูกเป็นเรื่องปกติ แต่ครูเขาก็จะคอยแก้ให้ แล้วก็อธิบายว่าทำไมถึงผิด สำเนียงเราอาจจะยังไม่เป๊ะ แต่ครูส่วนใหญ่เขาจะพยายามฟังที่เราจะสื่อสารมากกว่า คือการเรียนแบบนี้มันดีตรงที่เราได้พูดจริงๆ ไง ไม่ใช่แค่นั่งฟัง นั่งจดอย่างเดียว พอจบคลาส ผมก็จะพยายามทบทวนคำศัพท์หรือประโยคที่ครูสอนวันนั้น แล้วก็ลองเอาไปใช้ดู เช่น:
- พยายามคิดเป็นภาษาอังกฤษ: เวลาจะทำอะไร หรือเห็นอะไร ก็ลองนึกเป็นคำภาษาอังกฤษดู ถึงจะยังไม่ได้เป็นประโยคยาวๆ ก็ตาม
- ดูหนัง/ซีรีส์ Soundtrack: เปิดซับอังกฤษไปด้วยช่วงแรก หลังๆ ก็พยายามปิดซับแล้วฟังเอา มันช่วยเรื่องการฟังได้เยอะมาก
- ฟังเพลงสากล: แล้วก็ลองดูเนื้อเพลงตามไปด้วย ช่วยให้จำศัพท์กับสำนวนได้ดีเลย
- หาโอกาสคุย: อันนี้สำคัญมาก ถ้าไม่มีเพื่อนต่างชาติให้คุยด้วย ก็อาศัยชวนครูในคลาสคุยเรื่องนอกบทเรียนบ้าง หรือบางทีผมก็ใช้แพลตฟอร์มอย่าง 51Talk นี่แหละหาครูที่ว่างๆ แล้วชวนคุยเล่นๆ ไปเรื่อยเปื่อย เพื่อให้ชินกับการพูด
คือมันไม่ได้เห็นผลในวันสองวันนะเว้ย มันต้องใช้เวลาและความสม่ำเสมอจริงๆ มีช่วงที่ท้อบ้าง ขี้เกียจบ้าง แต่ก็จะพยายามนึกถึงวันที่อายฝรั่งคนนั้นไว้ มันเป็นแรงผลักดันที่ดีเลย ฮ่าๆๆ
ผลลัพธ์ที่ได้และความรู้สึกตอนนี้
ทุกวันนี้ ถามว่าเก่งปร๋อเลยมั้ย? ก็ยังไม่ถึงขนาดนั้นหรอก แต่ที่แน่ๆ คือกล้าพูดมากขึ้นเยอะ จากที่เคยเจอฝรั่งแล้วจะเดินหนี ตอนนี้ก็กล้าเข้าไปทักทาย ถามไถ่เรื่องง่ายๆ ได้แล้ว ฟังก็รู้เรื่องมากขึ้นเยอะ เวลาดูหนังก็เริ่มเข้าใจมุกฝรั่งมากขึ้น ไม่ต้องพึ่งซับไทยตลอดเวลาแล้ว มีอยู่ครั้งนึงต้องติดต่องานกับลูกค้าต่างชาติผ่านอีเมล ตอนแรกก็ใช้ Google Translate ช่วยตลอด แต่หลังๆ ลองพยายามเขียนเองดูบ้าง ให้ครูจาก 51Talk ช่วยตรวจให้ ก็พอถูไถไปได้ มันภูมิใจเล็กๆ นะเว้ย
สรุปเลยนะ สำหรับใครที่อยากจะ เรียน ภาษา อังกฤษ เริ่ม ต้น เนี่ย อยากจะบอกว่าอย่าไปกลัวมัน เริ่มจากอะไรง่ายๆ ก่อน หาแนวทางที่ตัวเองชอบ ถ้าชอบเรียนกับคนจริงๆ ก็ลองหาคอร์สที่ได้คุยกับครูเยอะๆ หรือถ้าชอบเรียนด้วยตัวเองก็มีแอป มีเว็บเยอะแยะไปหมด สำคัญที่สุดคือความสม่ำเสมอ ทำทุกวัน วันละนิดวันละหน่อยก็ยังดีกว่าไม่ทำอะไรเลย สู้ๆ ครับทุกคน!
