โอ้โห วันนี้จะมาเล่าให้ฟังเรื่องอังกฤษพื้นฐานเป็นศูนย์ยังไงให้เรียนฟรีออนไลน์ได้แบบตายตัว เห็นหัวข้อแล้วอย่าพึ่งหนีนะ แต่ก่อนอื่นต้องสารภาพก่อน
ตัวก่อนเรียนนี่เสร็จโปร
ตอนแรกนี่อ่อนขนาดไหนเหรอ นี่คือระดับทักทายแค่นี้ยังมั่ว
- นึก hello ออกแต่พอนึก goodbye ไม่ออก เลยยืนยิ้มงงตอนเขาบอก Bye
- เห็นป้าย Danger ไฟแดงๆ ดันนึกว่าตรงนี้ขายเดนเจอร์ห่าน
- ครั้งหนึ่งเคยคิดจะถามทางฝรั่ง พอยกมือขึ้นปุ๊บ คำที่พูดคือ… “Open the window?” นี่แม่งห้องแอร์ชิดมิดแล้วนะเว้ย
ไปรูดบัตรคอร์สแพงๆ ซะก่อน
รู้ตัวว่าโง่ก็เริ่มหาตังค์มาโยนทิ้งก่อนละ แพลตฟอร์มดังๆทั้งหลายคลิ๊กไปแล้วเจออะไรบ้าง

- ครูฝรั่งใส่สูทพูดเสียงนุ่มเหมือนเทพเจ้า ฟังไปยิ้มไปหรอ… แต่เอ๊ะ ปิดจอเมื่อไหร่ลืมหมด! มันเข้าง่ายแต่ออกยากเหมือนหลุดจากเมมโมรี่
- คอร์สปราบเซียนบอกว่า “เก่งอังกฤษใน 7 วัน!” เห้ย ผ่านไป 7 วัน ผมยังอ่านตัว I กับ l ผิดเลยนี่ (ตัว L ตัวพิมพ์เล็กน่ะนะ)
- แบบฝึกหัดท้ายบทเนี่ย บางทีมันแกล้งเรา ลองทำดูสิ ตอบสีเหลือง (Yellow) มันเฉลยว่าควรตอบสีขาว (White) เพราะเฉดสีในรูปมันออกครีมๆ นี่มืนไปเลย!
สุดท้ายพึ่งของฟรี (เพราะตังค์หมดแล้ว)
หมดปัญญาจริงๆ ตังค์ในกระเป๋ามันก็หายไปกับคอร์สปั้นเทพนั่นแหละ เลยหันไปงัดของฟรีขึ้นมา
- เริ่มต้นใหม่ ยกมือขึ้นยอมรับว่าพื้นฐานเป็น 0 หาแอพแจกฟรีที่มันมีแต่คำศัพท์ใกล้ตัวก่อนเลย บางแอพเขามีรูป “กะละมัง” กับศัพท์ว่า “basin” นี่แหละช่วยชีวิตยามแม่ให้ล้างจาน
- เลิกเรียนแกรมม่าแบบเอาเป็นเอาตาย ฝรั่งข้างบ้านยังพูดผิดเป็นปกติเลยเนอะ! ยอมรับว่ามันต้องมั่วไปพักใหญ่ หัดฟังเพลงฝรั่งช้าๆ ที่ชอบก่อน แรกๆ ได้ยินแค่ “love you baby” แต่พอรู้คำนี้ก็อินแล้วล่ะ!
- วิธีฮิตที่ทำทุกวัน ฝังตัวในกลุ่มทวิตคนไทยเรียนอังกฤษ เค้าถามกันบ่อยว่า “อันนี้แปลว่าอะไร” นี่แหละช่วยได้เยอะ บางทีเห็นคนถามรูปเสื้อหลุดที่แม่ค้าเขียนว่า “Please to close the door” ขำจนน้ำตาเล็ดแล้วก็จำได้ว่าหลุด = open, ปิด = close เอาง่ายๆ แค่นี้
อย่าเอาแต่เรียน ต้องเอาไปหาประโยชน์
ไอ้ฟรีเนี่ยมันมีไว้ให้ทิ้งขว้างก็ไม่เวิร์ค ต้องหาเรื่องแทรกเข้าไปในชีวิตประจำวัน
- สั่งข้าวกล่องเวฟสั่งเป็นภาษาอังกฤษกับพี่แคดดี้ พี่เขายิ้มแล้วพูดว่า “OKOK” เบลอๆ แค่นี้ก็เบิกเนตรแล้วล่ะ!
- เกมออนไลน์ฝรั่งทักมาเป็นคำว่า “Hi” นี่ต้องกดกระดูกดังเอี๊ยด! ตอบกลับไปเป็น “Hello!” แม่เจ้า มันเหมือนปีนเขือกแล้วมาอยู่บนยอดเขาหิมาลัยเลยนะเนี่ย!
- วันนึงแวะเซเว่นเจอฝรั่งยืนงงๆ มองตู้กดชาเขียว เขายกมือทัก “Sorry… this one… how?” นี่แหละช่องทาง! ยกนิ้วชี้บอก “Yes! Press! Number! Green color!” ฟังดูงี่เง่า แต่มันเวิร์ค! เขายกนิ้วโป้งให้แล้วขอบคุณด้วย!
สรุปง่ายๆนะ ถ้าเป็น 0 จริงๆ แรกๆ มันต้องมีเผ็ดมันต้องมีบาด แต่ต้องยอมอายแล้วลุยไปด้วยของฟรีนี่แหละ ต่อให้ตอบผิด ต่อหน้าใคร นั่นคือการเรียนรู้! อย่าไปกลัว ไม่ต้องพึ่งตังค์เยอะก็รอด รับประกัน!
