เริ่มต้นด้วยความไม่ค่อยมั่นใจในตัวเองเลย
เราเป็นคนนึงที่คิดว่าภาษาอังกฤษเราแย่มาก ฟังไม่ค่อยรู้เรื่อง พูดก็ติดขัด เวลาเขียนก็มึนๆ แต่พอตัดสินใจอยากไปเรียนต่อเมืองนอก ก็รู้ตัวเลยว่าต้องเจอข้อสอบภาษาไม่ว่าจะเป็น IELTS หรือ TOEFL แน่ๆ เลยต้องเริ่มเก็บตัวอ่านหนังสือจริงๆ จังๆ แล้ว
ลงมือทำแบบขุดทั้งดิน
ไม่ได้ลงคอร์สแพงๆ หรอก เพราะเงินไม่ค่อยมี เลยใช้วิธีนี้ซะส่วนใหญ่:
- เริ่มจากศัพท์ก่อนเลย: หาแอพท่องศัพท์ในมือถือมาใช้ ตั้งเป้าวันละ 20 คำเนี่ย แรกๆ ก็ง่ายเว่อร์ มันขึ้นคำศัพท์ง่ายๆ น่ะ แต่พอนานๆ เข้ามันเริ่มยากละ พวก Academic Words เต็มไปหมด ตอนนั่งรอรถเมล์ก็ท่อง บางทีเข้าห้องน้ำก็ยังเปิดดู! พยายามเอาไปใช้ในประโยคที่คิดขึ้นมาเองในหัวด้วย อย่าให้มันจบแค่ท่องๆ.
- ฟังให้เป็นนิสัย: หยุดฟังเพลงไทย เปิดเป็นเพลงฝรั่ง ช่อง Podcast อังกฤษ หรือ Youtube ภาษาอังกฤษแบบซาวด์แทร็คหมด! เลือกเรื่องที่เราชอบ เรื่องเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ หรือแม้แต่การทำอาหาร (เพราะชอบกิน) ฟังครั้งแรกไม่รู้เรื่องนะ ไม่ต้องซีเรียส เลิกจ้องซับไตเติ้ลบ้าง ฟังเอาสำเนียงซะส่วนใหญ่ แล้วพอย้อนกลับมาฟังรอบสองค่อยเปิดซับดูว่าพลาดตรงไหน. ช่วงแรกๆ มันทรมานหูมาก กว่าจะชินก็หลายอาทิตย์.
- อ่านทุกวัน ไม่ต้องเยอะ: ไปสมัครสมาชิกเว็บข่าวสำหรับคนเรียนภาษาด้วย เพราะมันมี level แบ่งชัดเจน อ่านวันละ 1-2 ข่าว เน้นข่าวสั้นๆ ก่อน. พยายามเดาคำศัพท์ใหม่จากบริบทก่อนค่อยเปิดดิก อันนี้ช่วยได้เยอะมาก ไม่ต้องท่องทุกคำที่ใหม่ เพราะเดี๋ยวเบื่อตาย.
- ฝึกเขียนกับพูด แม้ไม่มีคู่: หัวข้ออิสระที่ชอบมา 1 หัวข้อต่อวัน อาจจะเริ่มจาก “ทำไมชอบกินข้าวผัด” ก่อนก็ได้! เขียนเป็นภาษาอังกฤษสั้นๆ บางทีก็แค่ประโยคสองประโยค พอเริ่มคล่องขึ้นค่อยขยาย. สำหรับพูด ก็ใช้วิธีเล่าเรื่องกับตัวเองในกระจกบ่อยๆ หรือจะอัดเสียงฟังเองก็ได้ ฟังแล้วร้องไห้เลยเนี่ย สำเนียงเราเนี่ยนะ! 555 แต่ได้ยินจุดบกพร่องตัวเองชัดมากๆ เลย.
เจอตัวช่วยดีๆ
ของฟรีก็มีเยอะนะ แค่ต้องลงแรงค้นหาเอง:

- ข้อสอบเก่า: ขุดหาข้อสอบปีเก่าๆ มาให้ได้มากที่สุด! ไม่ใช่แค่ทำๆ แต่ต้องจับเวลาด้วย ทำเสร็จแล้ววิเคราะห์ให้หนักว่าผิดเพราะอะไร คำนี้ไม่รู้หรอ? แกรมม่าโครตรึมเรอะ? บางข้อทำผิดตั้งหลายรอบกว่าจะเข้าใจจริงๆ จัดเวลาทำแบบเต็มชุดไว้สัปดาห์ละครั้ง ถึงแม้คะแนนแรกๆ จะห่วยเหมือนโดนถล่มก็ตาม.
- คลิปสอนฟรี: เดี๋ยวนี้ Youtube เป็นอาจารย์ส่วนตัวที่ดีมาก มีคนมาแชร์เทคนิคการทำข้อสอบเด็ดๆ เฉพาะส่วนเต็มไปหมด เช่น พาร์ท Listening งูๆ ปลาๆ บอกวิธีจับจุดสำคัญ, หรือ Writing สอนการเขียนให้ตอบตรงคำถาม แม้แต่ Speaking เค้าก็มีแนวคำถามที่ชอบออกมาให้ฝึก. ดูไว้เยอะๆ หยิบส่วนที่เราอ่อนที่สุดมาเน้นเลย.
ใจต้องมาเป็นอันดับหนึ่ง
ช่วงที่อ่านหนักมากๆ บางทีรู้สึกท้อแท้ แทบอยากจะยกเลิกการสอบแล้วกลับไปใช้ชีวิตสบายๆ เหมือนเดิม. ไอ้ความรู้สึกว่าทำไมเราทำไม่ได้สักที มันเหนื่อย. เวลาอย่างนี้เราก็หยุดพักซะแป๊บนึง ไปเดินเล่น ไปกินของอร่อย กลับมาพร้อมสู้ต่อ. ช่วงใกล้สอบนี่หายใจไม่ทั่วท้องเหมือนกัน ต้องคอยบอกตัวเองว่าขยันมาเท่าไหร่แล้ว ไม่ต้องไปกลัวมัน.
ยืนยันว่าเวลาผ่านไป การลงแรงไม่ได้สูญเปล่า
พอถึงวันสอบจริง ก็นำเทคนิคทั้งหมดที่ฝึกมาอยู่ในหัว หายใจลึกๆ คุมเวลาให้ดี เช็คคำสั่งข้อสอบให้ละเอียด. บางพาร์ทก็ทำได้ลื่นไหล บางพาร์ทก็สะดุดไปบ้าง แต่พอกลับมาเห็นผลคะแนนที่ออกมาตามเป้า อากาศมันสดใสขึ้นมาทันทีเลยเนี่ย เหมือนงานหนักที่เราลงแรงไป มันได้ความภูมิใจกลับคืนมามากกว่าที่คิด! อดทนกับความฝันหน่อย แล้วเราจะคุยได้ด้วยภาษาอังกฤษแน่นอน.
