วันนี้ขอแชร์ประสบการณ์เรียนภาษาอังกฤษพื้นฐานแบบไม่เสียเงินสักบาทค่ะ แรกเริ่มเลย ตอนนั้นรู้สึกอยากเรียนจริงจัง แต่งบประมาณติดดินมาก หาเงินใช้แทบไม่พอ จะให้จ่ายคอร์สแพงๆนี่ไม่มีทางเลย
ค้นหาวิธีฟรีๆ เริ่มยังไงดี
ลงทุนแรกคือเดินไปห้องสมุดชุมชนเลยค่ะ ยืมหนังสือสอนภาษาอังกฤษเบื้องต้นมาหลายเล่ม อย่างน้อยภาพเยอะช่วยได้นิดหน่อย แต่พอเปิดดูในเล่มกลับงงเพราะอ่านศัพท์ไม่ออกเลย แถมหนังสือเก่าๆรุ่นคุณปู่นี่ภาพขาวดำมัวๆ จนอารมณ์เสียพาลไม่เปิดอีก
เปลี่ยนมาลองวิธีดูคลิปใน YouTube ซิ หัวข้อ “เรียนภาษาอังกฤษพื้นฐาน” มีคลิปนับไม่ถ้วน เล่นวิดีโอวันแรกนั่งจ้องจอเป็นชั่วโมงแต่ไม่กล้าพูดตามเพราะกลัวห้องข้างเคียงได้ยิน คิดไปเองว่าเดี๋ยวโดนหาว่าเพ้อเจ้อ พอตกเย็นแทบจำอะไรไม่ได้
จุดเปลี่ยนสำคัญ
สะดุดตากับคลิปนึงสอนว่าให้ฝึกจากสิ่งรอบตัว เลยหยิบสมุดโน๊ตเล่มเก่ามาวาดรูปทีละห้องในบ้าน แล้วเขียนป้ายติดทุกอย่างที่มองเห็น ตู้เย็นติดป้าย “refrigerator” ผนังติด “wall” ทุกเช้าตื่นมาก็ชี้แล้วอ่านออกเสียงวันละ 10 รอบ ตอนแรกเสียงแปลกๆเหมือนเป็ด แต่ผ่านอาทิตย์นึงเริ่มลื่นปาก
- ขั้น 1 : ท่องศัพท์ในบ้านทุกวันตอนกินข้าวเช้า
- ขั้น 2 : ต่อด้วยศัพท์สัตว์เลี้ยงหลังเลิกงาน
- ขั้น 3 : พอครบเดือนเริ่มแต่งประโยคง่ายๆเอง “The cat is yellow”
แอบเซอร์ไพรส์ที่จำได้เร็วขึ้น เพราะเห็นของจริงทุกวัน ไม่ต้องพึ่งหนังสือ ยิ่งตอนทำกับข้าวนี่สุดยอด ชอบหยิบผักชีขึ้นมาบอก “coriander” พลางหัวเราะคนเดียว แม่เห็นเข้าว่าลูกสาวเริ่มเพี้ยนแล้ว
ความยากที่ยังต้องสู้
ช่วงสองอาทิตย์แรกท้อมากค่ะ เสียงตัวเองฟังแล้วขำกลิ้ง เหมือนคนเมากลางคืน บางทีโดนมดแมลงกัดตอนยืนท่องศัพท์ที่สวนหลังบ้าน จนอยากขว้างสมุดทิ้งไปให้พ้น แต่พอลองอัดเสียงตัวเองฟังเมื่ออาทิตย์ที่แล้ว เทียบกับวันแรก ถึงรู้ว่าความพยายามไม่เสียเปล่า
ตอนนี้ชีวิตประจำวันไม่เหมือนเดิมแล้ว ตื่นมาก็สวัสดีกระจกว่า “Good morning” กลับจากทำงานก็บอกตัวเองว่า “I’m home” เหมือนเป็นเพื่อนคู่หูใหม่ แม้ยังฟังข่าวภาษาอังกฤษไม่รู้เรื่อง แต่อย่างน้อยพอเห็นป้าย “Exit” ไม่ต้องยืนเกาหัวแล้ว
ฝากไว้สำหรับเพื่อนที่อยากเริ่มเหมือนกัน : อย่าเพิ่งไปหาแหล่งเรียนให้วุ่น เริ่มจากสิ่งใกล้ตัวก่อน แค่คุณมองไปทางซ้าย-ขวาตอนนี้ ก็เจอครูฟรีๆเต็มไปหมดนะคะ