ช่วงนั้นนั่งมองทวิตเตอร์เพื่อนเขาอัพคะแนนโทอิคกัน เจอแต่ภาษาอังกฤษเต็มไปหมด จนเริ่มรู้สึกว่าตัวเองตามเพื่อนไม่ทันแล้ว อ่านคอมเมนต์ฝรั่งทิ้งไว้ใต้คลิปยูทูปยังต้องเปิดกูเกิลทรานสเลตตลอด เลยคิดว่าต้องหัดภาษาอังกฤษให้ได้สักที
จุดเริ่มต้นแบบมั่วๆ
นั่งค้นกูเกิลอยู่ตั้งสองวัน พิมพ์หา “เรียนภาษาอังกฤษฟรี” เจอเพจสารพัดคอร์ส สอนตั้งแต่ศูนย์จนถึงขั้นเทพ แต่พอเลื่อนลงมาก็เจอคำว่า “ราคาเริ่มต้น 4,900” เจอบ่อยเข้าก็เริ่มท้อ โดนหลอกหรือเปล่านี่ พอดีเหลือบไปเห็นกลุ่มเฟสบุกหนึ่งชื่อดัง เขาแชร์ว่ามีเว็บเรียนฟรีจริงได้ใบประกาศด้วย ไม่เชื่อก็ลองทำตามดู
- ขั้นแรก : ลงทะเบียนในเว็บชื่อดังสีส้ม (แบบไม่ต้องใส่บัตรเครดิตเลย) แค่ใส่อีเมลกับตั้งรหัสผ่าน แล้วเขาก็ให้เริ่มเรียนได้ทันที
- ขั้นต่อมา : เลือกเรียนตามวีคที่แบ่งไว้ เป็นคลิปสั้นๆ เรื่องชีวิตประจำวัน ครูฝรั่งสอนแล้วมีซับไทยให้ บางทีก็กดฟังก์ชันลดความเร็วให้ครูพูดช้าลง
- ขั้นวัดผล : ท้ายวีคมีแบบทดสอบให้ทำ แค่ผ่าน 70% ก็ปล่อยให้เรียนวีคต่อไป ถ้าคะแนนต่ำกว่านั้นต้องย้อนไปเรียนใหม่
เรียนไปบ่นไป
อาทิตย์แรกมุ่งมั่นมาก ตั้งเป้าไว้ว่าทำโควตาวีคละวัน เช้าๆ ก่อนเข้างานนั่งดูคลิป 3 คลิป จนถึงวันพุธเริ่มทนไม่ไหว ครูผู้ชายในวีค 2 พูดเร็วแบบไม่ยอมหยุดหายใจ ตอนทำควิซต้องกดดูคลิปซ้ำตั้งสามรอบ มืดแปดด้านเพราะคำว่า “participle” เกือบถอดใจไปแล้ว

เพื่อนในออฟฟิศเห็นหน้าเครียดเลยถามขึ้นมา พอดีเขาก็เรียนแพลตฟอร์มนี้อยู่ เขาบอกให้ข้ามเรื่องยากไปก่อน ไม่ต้องเป๊ะทุกจุด แค่หาวีคที่ถูกจริตเรา แล้วให้ทำแบบฝึกหัดเก็บคะแนนไปเรื่อยๆ ได้แค่ไหนเอาแค่นั้นก่อน
ความฮาแบบไม่คาดคิด
พอผ่าน 12 วีค ระบบมันเด้งขึ้นมาถามว่า “อยากได้ประกาศนียบัตรไหม” คิดในใจแค่เรียนฟรีจะได้เหรอ กดไปเรื่อยๆ จนถึงหน้าชำระเงิน…ปรากฏว่ามีช่องลดราคา 100% แค่ใส่โค้ด “THAILAND” เท่านั้นเอง! ฟรีเป็ดเลยจ้า ส่งใบประกาศนี่นี่มาในเมล เน้นชื่อเราด้วยตัวหนาๆ เอาไปอวดแม่ได้สบายมาก
ตอนนี้ยังเรียนไม่จบคอร์สใหญ่ แต่ที่ภูมิใจสุดคือ เริ่มอ่านเมนูร้านอาหารฝรั่งได้แบบไม่ต้องชี้รูป แถมเมื่อวานแคชเชียร์ถามว่า “for here or to go?” เราตอบกลับไปได้โดยอัตโนมัติ ฝรั่งคนนั้นยิ้มให้! แค่นี้ก็ถือว่าคุ้มแล้ว
