วันแรกที่ตัดสินใจเรียน
เมื่อวานนั่งอยู่บ้านเฉยๆ เหงาๆ ก็นึกขึ้นได้ว่า ถ้าเรียนภาษาอังกฤษเพิ่มได้ก็ดีนะ คงเอาไปใช้งานได้ ตอนนั่งหาข้อมูลในเน็ต มันก็มีคนพูดถึงว่ามีคอร์สเรียนฟรีที่เรียนออนไลน์อยู่บ้านได้แล้วได้ใบเซอร์ติฟิเคทมาด้วย! ตอนแรกก็นึกว่ามันต้องเสียตังค์แน่ๆ เลย เพราะเคยเห็นประกาศหลายที่ราคาแพงชิบหายเลยนะ
หาข้อมูลเจอเข้าให้ได้
กดค้นหาข้อมูลในเน็ตแทบเป็นแทบตาย เจอหลายเว็บมาก แต่ละอันก็เขียนเร้าใจบอกฟรีหมด แต่พออ่านดีๆ ที่ฟรีจริงมีไม่กี่ที่ ส่วนใหญ่แล้วมันต้องจ่ายขั้นต่ำนึงหรือไม่ก็ให้ทดลองเรียนแป๊บนึง พอกดสมัครไปก็เจอแบบฟอร์มรัวๆ ถามข้อมูลเพียบ ทั้งอีเมล เบอร์โทร บางเว็บถึงกับต้องใส่บัตรเครดิตไปด้วย! เฮ้ย ฟรีจริงๆ มั้ยเนี่ยล่ะ. เสียเวลากว่า 2 ชั่วโมง โคตรเมื่อยมือเลย
สิ่งที่ลองทำไป:

- เปิดหน้าคอมพิวเตอร์ เปิ๊ดกูเกิ้ลพิมพ์หาว่า “เรียนภาษาอังกฤษฟรีได้ใบประกาศ”
- เปิดแท็บไว้เป็น 10 แท็บ แล้วก็สลับดูทีละอัน เครียดเลย
- อ่านเงื่อนไขทุกตัวหนังสือด่านล่าง ตัวเล็กนิดเดียวตาแทบบอด
- สุดท้ายเจอเว็บนึงที่ดูไม่ขายของ พอกดเข้าไปก็เห็นปุ่ม “ลงทะเบียนเลย” ชัดๆ ไม่มีเอ๋อ
ลงทะเบียนปุ๊บ เรียนปั๊บ!
สมัครเสร็จก็เข้าสู่ระบบทันที มันเจ๋งตรงที่มีระบบให้ทำแบบทดสอบวัดระดับก่อนเลย ข้อสอบก็ไม่เยอะมาก 20 ข้อเอง ทำไปก็มึนๆ นะเพราะบางคำศัพท์ไม่รู้เรื่อง แต่ก็นั่นแหละ สอบเสร็จ ระบบเด้งบอกมาว่าควรเริ่มเรียนจากเลเวล 2 แป้ง! อ่าว…ก็นิดๆ ไม่พอใจแต่ก็ยอมรับนะ. เลือกวันเริ่มเรียนเลย คือ เลือกได้ตั้งแต่วันรุ่งขึ้น เลยเลือกวันพรุ่งนี้ไม่อยากรอแล้ว
พอถึงวันรุ่งขึ้น เวลา 10 โมงตรงเป๊ะ ก็ล็อกอินเข้าไป ระบบลากูเรียนสดแบบวีดีโอคอลไปเลย เหมือนซูมแชทธรรมดาเลยแหละ แต่เปิดกล้องด้วย ไม่รู้ตัวเลยว่าผมยังไม่หวีแสกเลยนะเนี่ย! ครูก็เริ่มสอน เฮ้ย..เร็วกว่าที่คิดมาก โคตรไวเลย ไม่ได้ให้ทวนอะไรอีก แบบสอนทีละบทเลย ฟังจนจับใจความไม่ทัน หอบเล็กน้อย
เรียนออนไลน์มันดีจริงๆ แต่ก็เหนื่อยนะ!
หลายวันผ่านไป ก็เรียนทุกวันตามตารางที่วางไว้ มันสะดวกดี คือไม่ต้องแต่งตัว ไม่ต้องขับรถท่ามกลางรถติด นั่งเรียนกางเกงขาสั้นก็ได้ไม่มีใครว่า แต่ก็มีท้อเหมือนกัน! วันนึงเน็ตบ้านเฟล หลุดจากห้องเรียนสดไปเฉยๆ พอเข้ามาใหม่ก็ตามไม่ทันแล้ว เพื่อนเรียนอยู่ในห้องเขาพูดกันไปไกลโข อารมณ์เหมือนหลุดกรุ๊ปแชท! บางทีเรียนตอนเช้าๆ ก็นั่งหาวแป๊บ ยากจะตื่น เพราะนอนดึก. บางบทเรียนก็ไม่ค่อยเข้าใจ ต้องย้อนกลับไปดูวิดีโอซ้ำในระบบ งงเล็กๆ
สอบปลายคอร์ส กินข้าวไม่ลง
พอกำลังจะจบคอร์ส ระบบก็บอกว่าต้องสอบวัดผลอีกรอบ ผ่านถึงจะได้ใบเซอร์ติฟิเคท. พออ่านประกาศข้อสอบก็ตาลายเลย มันมี 4 พาร์ท! แกรมม่า คำศัพท์ ฟัง แล้วก็พูด! หยุมๆ หยิมๆ โคตรหลายเรื่อง. วันสอบกดุมส์มาก นั่งจ้องจอคอมทั้งวี่ทั้งวัน แอบลืมกินข้าวเที่ยงไปเพราะเครียดพารท์ฟังนี่แหละ มันพูดเบาไปนิดนึงอ่ะ.
ได้รับใบประกาศแล้ว เย้!
สอบผ่านและระบบปล่อยให้ดาวน์โหลดใบประกาศแบบดิจิตอลได้เลย! พอดาวน์โหลดมาดู…ก็คือ pdf ไฟล์นึงที่ดูดีระดับนึงนะ มีชื่อเราปลิวว่อนอยู่บนนั้น โคตรภูมิใจเลยนะ! ถือว่าตัวเองสุดยอดที่อดทนเรียนจบ. ลองปริ้นออกมาดู ก็เห็นว่าเขียนประกาศนียบัตรไว้ชัดๆ ว่าเราสำเร็จคอร์สนี้แล้วแหละ. ชื่อนี่ต้องเอาไปแปะโซเชี่ยลไว้ก่อนเลยอ่ะ
แอบหวานเล็กน้อยนะ คิดว่าถ้าใครหาเรียนอยู่ ก็ลองมองหาดูนะ แม้มันจะมีดราม่าบ้างระหว่างทาง ฮ่าๆ แต่ได้มาแล้วโคตรคุ้มเลย ได้ความรู้ทั้งฟรีๆ แล้วก็ได้ใบประกาศนี่มาอวดชาวบ้านด้วย!
