ก็เริ่มจากกูเจอปัญหางี้มาหลายปีแล้ว เวลาออฟฟิศเรียกประชุมกับฝรั่งทั้งที เหงื่อแตกทุกที ฟังไม่ทัน พอให้พูดนี่ลิ้นพันกันเหมือนถอดปลั๊กไฟเลย ทั้งที่ท่องศัพท์มาทั้งคืน พอเจอหน้าฝรั่งสมองกลายเป็นข้าวต้มมัด
ตัดสินใจซื้อคอร์สตอนหัวแตก
วันนั้นนั่งรอรถไฟฟ้าอยู่ สะดุดตาเห็นโพสต์โค้ชเค้าลองสอนฟรีในกลุ่ม Pantip กูคลิกลิงค์ไปแทบขาด แล้วก็ถึงกับเงิบ! พิมพ์ภาษาอังกฤษไปสามประโยคผิดสอง ประโยคที่ถูกที่เดียวโค้ชยังตีความผิดอีก!
-
ยอมรับสภาพตัวเองแบบไม่ปรุงแต่ง:
- ทดลองคลาสฟรีครั้งแรกนี่ขายหน้ามาก เสียงตัวเองเหมือนเป็ดแค่กๆ
- ตอบคำถาม What do you do? ด้วย I’m work in officer… โค้ชยังต้องทวนถามใหม่สองรอบ
- ตอนให้อธิบายกราฟใน PowerPoint ทำได้แค่ชี้แล้วพูด “this… up… good!”

เสร็จคลาสปุ๊บ กูไม่รอแล้วครับ ไปหน้าเว็บกดสมัครคอร์สแพ็ค 60 ชม.ทันที ไม่คิดแล้วว่าค่าเทอมจะเท่าการจอดรถผิดที่สามเดือน เป้าหมายชัดเลย: พูดให้ฝรั่งฟังรู้เรื่องก่อนไตรมาสใหม่!
ชีวิตเปลี่ยนเพราะเรียนได้ทุกที่แม้บนส้วม
จัดตารางเรียนแบบจัดเต็มเลย จันทร์-ศุกร์หกโมงเช้าเรียนก่อนเข้างาน กลางคืนนัดอีกหนึ่งชั่วโมงหลังเลิก บางวันนั่งเรียนในรถตอนรอแฟน เล่นเอาครูเขาถามว่าเสียงฝนบนหลังคาเพิ่งตกเหรอ นี่ขนาดกูยังไม่บอกรูเรียนจากห้องน้ำตอนท้องเสียเลยนะ!
-
โค้ชเค้าจัดให้แบบไม่ง้อตำรา:
- ให้กูส่งอีเมลงานจริงที่ต้องเขียนในออฟฟิศไปให้แก้วันเว้นวัน
- เวลาพรีเซนต์ผ่าน Zoom แกแอบแซงพูดแทนตอนกูติดขัดแบบเนียนๆ
- บ้าที่สุดคือแกจำได้ว่ากูลืมเติม s ทุกครั้งเลยตีตื้นข้อสอบเน้น error จุดนั้น!
สามเดือนที่การันตีด้วยน้ำตา
สัปดาห์แรกๆ นี่ทรมานเหมือนถอนฟัน ตื่นตีห้าเพื่อเรียนแต่สมองยังตื้อ กว่าจะพูดประโยคได้สักอันนึกภาพศัพท์ในหัวเป็นริบบิ้นแล้วค่อยๆ ดึงออกมา แต่พอเดือนครึ่งผ่านไป ปรากฎการณ์ประหลาดเกิดขึ้น!
วันนั้นบอสให้โทรหา partner ที่สิงคโปร์ พอเค้าถามเรื่อง delivery schedule กูตอบกลับด้วย “We’ll ship by early Q3” ได้ฉลุย แถมพลิกถามเค้าเพิ่มว่า “Will that affect your launch timeline?” ตอนวางหูมือสั่นเหมือนเอาไปแช่ฟรีซมา นี่คือครั้งแรกในชีวิตที่พูดโทรศัพท์กับฝรั่งแบบไม่เตรียมสคริปต์!
พออีกสองอาทิตย์ถัดมา ตอนประชุมใหญ่กับทีม HQ อเมริกา กูได้ลุยเดี่ยวพรีเซนต์ไตรมาสหน้า แม่ง! พูดไปสิบห้านาทีนะ ไม่มีใครทวนถามซ้ำสักคำ แถมตอนเลิกประชุมหัวหน้าให้ไฮไฟฟ์นี่กูแทบร้องไห้กลางคอนเฟอเรนซ์รูมเลย
ได้ของแถมที่เงินซื้อไม่ได้
ความมั่นใจนี่มันมาแบบเท่าตัวเลยนะ เวลาต้องคุยงานกับทีมต่างชาติไม่หลบตาอีกแล้ว แถมเรื่องงานยังได้โปรโมทเพราะหัวหน้าเอาไปคุยในที่ประชุมใหญ่ ตอนนี้เงินเดือนขึ้นแบบไม่ต้องร้องขอนู่นนี่ แต่ผลพลอยได้ที่ใหญ่กว่าคือตอนพาลูกไปสอบสัมภาษณ์รร.อินเตอร์

นั่งฟังเจ้าหน้าที่ admissions อธิบายหลักสูตรได้เข้าใจแจ่มแจ๋ว ไม่ต้องรอลูกมาแปลให้อีกต่อไป ตอนลูกเดินมาถามว่า “พ่อคุยฝรั่งเก่งขึ้นนะ” นี่ภูมิใจกว่าขึ้นเงินเดือนอีก… ทั้งที่จริงๆ แค่สั่งกาแฟในเซเว่นก็ต้องให้พนักงานช่วยพูดแทนเมื่อปีก่อน!
ถ้าย้อนเวลาได้จะบอกตัวเองตอนโดนฝรั่งด่าไม่เข้าใจว่า “เดี๋ยวแกจะพูดได้นะ แค่ต้องเจอครูที่เก่งแถมถึกพอจะยอมนั่งฟังแกตะกุกตะกักตอนตีห้า”
