วันแรกๆ ที่ฉันนั่งคิดถึงตัวเองแล้วรู้สึกว่า ภาษาอังกฤษมันยากชิบเป๋งเลยอะ มันเป็นภาษาที่เหมือนบักหว่าไม่รู้จัก ฉันก็อยากเรียนมานานแล้วตั้งแต่ปีก่อนโน้น แค่ทำอะไรไม่รู้ ฉันก็นั่งเถียงกับตัวเองว่า “เฮ้ย เงินมันไม่มีซักบาท จะเรียนยังไงดีฟะ?”
เริ่มต้นคิดหนทางเรียนฟรี
ฉันกะดึงโทรศัพท์ออกมาก็เริ่มลูบหน้าจอ ท่องเน็ตไปมาล่ะ ค้นหาคอร์สเรียนภาษาอังกฤษมือใหม่เหมือนกัน คีย์เวิร์ดนี่มันเยอะแยะ จนปวดสมอง
- แล้วก็เจอเว็บหลายที่ โฆษณาคอร์สเรียนมันแพงๆ หมดทั้งเงินเดือนเลยอะ
- แล้วก็สะดุดคอร์สออนไลน์ฟรีๆ เยอะแฮะ มันเป็นคอร์สสำหรับพวกเราเริ่มต้นใหม่นี่แหละ
- ลองคลิกลงทะเบียนดูเลย ตอนแรกมันด่าไปหมดว่าต้องกรอกข้อมูลเยอะเชียว
ฉันก็เลยเริ่มตัดสินใจนั่งเซงลงทะเบียนในนั้น ตั้งชื่อ สร้างพาสเวิร์ดง่ายๆ ไม่มีอะไรยากนัก อย่างเดียวที่มันจู้จี้คือต้องยืนยันอีเมลสักรอบ
เจอปัญหาเวลาเรียนสดๆ
พอเริ่มเรียนจริงนะ มันดุเป็นวีดีโอสั้นๆ และคลิปการสอน คอร์สฟรีๆ นี้มันมีสองอันที่ฉันลง ฉันก็กดเล่นตอนเช้าๆ ก่อนไปทำงาน
- แต่ก็มีปํญหาหละ เช่น เน็ตมันอืดเป็นเต่า บางทีวีดีโอห้ามโหลดเลยอะ
- แล้วก็การฝึกฟังอังกฤษนี่มันยากชะมัด จนฉันต้องถอดใจนั่งแกะเสียงเป็นทีละคำ
- บ้างคลิปก็เป็นคนพูดเร็วเหวี่ยงไปทั้งหมด มันไม่เข้าใจเลยสักเรื่อง ออกจะงงและโมโหไปด้วย
ฉันก็เลยลองเปลี่ยนวิธีนิดนึง หยุดวีดีโอแล้วเขียนตามเสียง เขียนคำศัพท์ลงกระดาษแปะตู้เย็น เจออะไรก็โน้ตไว้อย่าให้มันเลือน
ได้ผลจบๆ แฮะ
เรียนไปสักอาทิตย์กว่า ฉันก็เห็นการเปลี่ยนแปลงแล้ว มันไม่ดีเว่อร์หรอกแต่ก็พอได้บ้าง
เช่น ฉันฝึกฟังจนเริ่มจับเสียงได้บ้างแม้ว่าช้านิดนึง บ้างคลิปก็ใช้ซ้ำๆ จนจำขึ้นใจ นี่มันดีกว่าออกไปเรียนที่ไหนอีกนะ
ตอนนี้ก็ยังเรียนต่ออยู่เลย แค่มันไม่ต้องเสียเงินซักบาทและใช้เวลาไม่หนักมาก ยากหน่อยแต่ถ้าต่อเนื่องก็ไปต่อได้
จบแล้วฉันก็รู้สึกว่า คอร์สฟรีมันไม่ต้องกังวลเรื่องต้นทุน เหลือแต่ความตั้งใจจริง นี่แหละวิธีเริ่มต้นใหม่ที่พอทำได้