วันนี้จะมาเล่าประสบการณ์เรียนภาษาอังกฤษฟรีออนไลน์ให้ฟัง เจอโปรโมชั่นป้ายใหญ่เขียนว่า “ฟรี! ได้ใบเซิร์ตด้วย!” เลยลองกดดูจนได้ เริ่มจากตอนแรกนี่หงุดหงิดน่าดู
เปิดกูเกิลหา “เรียนภาษาอังกฤษฟรี 2564” เจอเว็บนึงเขาอัปเดทไว้ปีนั้น ตอนเห็นคำว่า “รับจำนวนจำกัด” รีบคลิ๊กสมัครทันที ต้องกรอกประวัติตัวเองยาวเป็นหางว่าว ทั้งชื่อ-นามสกุลไทย/อังกฤษ เลขบัตรประชาชน อีเมล มึนไปหมด เขียนชื่อเล่นตรงชื่อจริงเผลอหลายรอบ ตอนเลือกหลักสูตรนี่แย่เลย มีดรอปดาวน์มาให้สิบกว่าอัน ทั้ง Business English, Conversation, Grammar ไม่รู้จะเอาอันไหนดี สุดท้ายกาชอบองเลือก “English for Daily Life” เพราะดูง่ายสุด
ปัญหาที่เจอตอนเรียน
- วิดีโอที่หนึ่งโหลดช้ามาก ค้างไว้ข้ามคืน ยังดูไม่จบสักที
- ไฟล์แบบฝึกหัดโหลดไม่ลงสักที ลิ้งค์ขาดตลอด
- ตอนทำแบบทดสอบฟังเสียง คำถามกับเสียงพูด ดันไม่คู่กันเลย ตอบมั่วไปครึ่งนึง
เซ็งสุดๆ ตอนส่วน Speaking Practice พอเราพูดใส่ไมค์ อัดไปสามรอบ ระบบดันบอก “No Audio Detected” ทั้งๆที่เปิดเสียงดังแทบแตก เสร็จแล้วพอรีเฟรชหน้าเว็บ ดันล็อกอินใหม่อีกรอบ โกรธมากจนต้องลงทุน ขุดหาหูฟังเก่าในลิ้นชัก อันที่มีไมค์ติดมาด้วย
ตอนสอบเอาใบเซิร์ต
ต้องทำคะแนนให้ได้เกิน 80% ถึงได้ใบประกาศฯ พอครบเกณฑ์ก็ขึ้นปุ่มสีเขียวเขียนว่า “ดาวน์โหลดประกาศนียบัตรได้ที่นี่” แต่พอคลิ๊กปุ๊บ ดันเด้งไปหน้าบ้านเว็บใหม่นี่หว่า! ต้องย้อนกลับไปหาในเมนู “Profile” แทบหัวแตก ลองเข้าๆออกๆอยู่นาน กดสามทีถึงจะเจอไฟล์ PDF ดาวน์โหลดออกมาได้
สรุปได้เซิร์ตมาแต่หน้าตาแบบนี้…
ลายเซ็นต์คนออกใบประกาศฯหายไปครึ่งซีก
ชื่อเราแปะทับบนลิงค์เว็บจนอ่านไม่ออก
แล้วก็มีตัวหนังสือสีเทาจางๆที่มุมว่า “ไม่สามารถใช้เป็นเอกสารทางราชการได้”
ถ้าวันไหนเคว้งๆก็เรียนเก็บซักวันสองวันพอได้อยู่ แต่ของฟรีมันก็ต้องพังเป็นเรื่องธรรมดา ดีไม่ดี เว็บนี้ปีหน้าก็อาจดับไปแล้วก็ได้ ส่วนเจ้าตัวเซิร์ต…เอาไว้แปะตู้เย็นให้ลูกดูเล่นพอ ได้ใช้ไหมนั่นอีกเรื่อง!
แต่มันฟรีนะเว้ย ยอมรับสภาพเอาตอนเที่ยงคืนที่เจองานยากๆดีกว่า…ฮ่าๆๆ