วันนี้ฉันจะมาแบ่งปันประสบการณ์ลงทะเบียนเรียนพิเศษภาษาอังกฤษตัวต่อตัวนะ แบบว่าเพื่อนๆถามกันมาเยอะว่าทำไมถึงเลือกเรียนแบบนี้
เจอปัญหากับการเรียนกลุ่ม
แต่ก่อนฉันไปเรียนเป็นกลุ่มตามสถาบันชื่อดังแถวสยามเลย คอร์สละเกือบหมื่น คิดว่าคุ้ม เพราะมีเพื่อนเรียนด้วยกันแต่พอเรียนจริง ปรากฏว่า:
- เรียนกับวิดีโอเป็นส่วนใหญ่ ครูแทบไม่เหลียวแล
- เพื่อนในคลาสพูดเก่งไปหมด เราอายถามเพราะกลัวโดนมองว่าโง่
- การบ้านส่งไป แต่ครูตรวจแค่ชื่อบนกระดาษ ตอบแบบเอาตัวรอดว่า “ถูกต้องนะ”
ตัดสินใจเปลี่ยนมาเรียนตัวต่อตัว
หลังๆเริ่มท้อมาก สิ้นปีที่แล้วเลยตั้งงบไว้เลยว่าจะจ่ายเพิ่มเพื่อหาครูส่วนตัว เริ่มจาก:
ขั้นตอนแรก : ไล่ถามเพื่อนที่พูดอังกฤษคล่องๆทุกคน จนมีคนนึงบอกว่าครูเก่งมาก สอนตามพื้นที่แบบส่วนตัว ราคานาทีละ 10 บาท
ขั้นตอนที่สอง : ติดต่อสถาบันครูตรงเลย แหม่!โคตรดีตรงที่เค้าให้ทดลองเรียน 1 ครึ่งชั่วโมงก่อนจ่ายเงิน แล้วให้เราเลือกครูได้ด้วย
วันแรกที่เจอครูจริงๆ
ครูเขามานั่งคุยกันก่อนเป็นชั่วโมง อธิบายแบบกันเองสุดๆ:
- ไม่ต้องท่องแกรมม่า แต่ให้ยกตัวอย่างจากชีวิตประจำวัน
- ให้เราเล่าเรื่องตัวเอง แล้วค่อยปรับประโยคให้ถูกต้อง
- ใช้สมุดเล่มเล็กๆ จดคำศัพท์เฉพาะที่เราใช้บ่อย
ตอนทำแบบฝึกหัดครูจะนั่งขยับเก้าอี้มานั่งข้างๆ แล้วชี้ไปทีละคำถามเลยว่าจุดผิดตรงไหน ไม่เคยดูนาฬิกาหรือนั่งเล่นมือถือระหว่างสอน
เทคนิคเด็ดที่ได้มา
ครูบอกให้ทำอะไรแปลกๆบ้างเหมือนกันนะ เช่น:
- ให้ถ่ายวีดีโอตัวเอง สองนาทีตอนอาบน้ำแล้วมาแปลคำบรรยาย (อายมากแต่ได้ผล!)
- หัดพูดกับแคชเชียร์เซเว่น ให้ซื้อของทีละชิ้นโดยไม่ใช้มือชี้
- เขียนไดอารี่อังกฤษวันละสามบรรทัด แล้วครูแก้งานทุกตัวสะกด
หลังเรียนสามเดือน ตอนนี้เม้นต์เฟสบุ๊คฝรั่งได้ไม่ต้องเปิดดิกทุกคำแล้ว เวลาพูดก็ไม่ต้องรอให้ใครมาจูงมือ คุยตอนกินข้าวเย็นกับแฟนฝรั่งได้เป็นชั่วโมงโดยไม่สะดุด แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าค่าเรียนควรจ่าย!