เรียน ภาษา อังกฤษ เพื่อ เรียน ต่อ ง่ายและเร็ว | ปรับปรุงทักษะภาษาอังกฤษสำหรับเรียนต่อทันที

ก่อนอื่นเลยต้องบอกว่าช่วงนี้เริ่มรู้ตัวว่าภาษาอังกฤษแย่มาก เปิดยูทูปดูคลิปฝรั่งแทบไม่ค่อยเข้าใจเลยอะ บวกกับกำลังวางแผนจะเรียนต่อโท ก็เลยคิดว่าเดี๋ยวนี้ไม่ปรับไม่ได้แล้วแหละ

วันที่ 1: มองหาเป้าหมายกับวางแผนมั่วๆ

เริ่มจากนั่งจดไว้เลยว่าอยากใช้ภาษาอังกฤษเรื่องไหนบ้างตอนเรียนต่อ พบว่าหลักๆ จะเป็น อ่านบทความวิชาการ กับ ฟังเลคเชอร์ รวมถึงต้อง เขียนอีเมลติดต่ออาจารย์ ด้วย ทีนี้ก็ลงมือแพลนแบบหยาบๆ:

• ฟัง: ฝึกทุกวันผ่านการดูคลิปยูทูป (แบบไม่เปิดซับ) แต่ต้องเป็นเรื่องที่ชอบ เช่น การทำอาหารหรือรีวิวหนัง
• อ่าน: เลือกบทความจากเว็บข่าวต่างประเทศ 1 บทความ/วัน
• เขียน: ใช้แอปฝึกเขียนอีเมลแบบสุ่มขึ้นมาให้ฝึกตอบ
• พูด: ท่องศัพท์วันละ 10 คำ

สัปดาห์แรก: เหวอด้วยความยากจนจะกลั้น

การดูคลิปโดยไม่มีซับไตเติ้ลนี่มันทรมานมาก! เหมือนฟังคนกำลังพูดภาษาเวทมนตร์ ต้องเปิดใหม่ประมาณ 3 รอบถึงจะพอเข้าใจจุดสำคัญได้นิดหน่อย ส่วนเรื่องอ่านนี่แย่สุดๆ บทความข่าวคอลัมน์เดียว อ่านครึ่งชั่วโมงยังไม่จบเพราะต้องเปิดดิคทุกคำ ตอนนั้นอยากล้มเลิกแทบทุกวันเลย

เจอปัญหาตอนเขียนอีเมลเหมือนกัน นึกไม่ออกเลยว่าใช้ present simple หรือ continuous ดี บางทีโครงสร้างประโยคที่เคยเรียนมันหายไปหมดจากหัว

สัปดาห์ที่สอง: ลองปรับเกมแล้วได้ผล!

เริ่มรู้ตัวว่าแผนเดิมโหดเกิน เลยยอมผ่อนปรนนิดหน่อย:

• ฟัง: จากเดิมดูคลิปใหม่เปรี้ยงๆ ก็ยอมดูซ้ำคลิปเดิมสัก 1-2 ครั้งโดยมีซับ
• อ่าน: เปลี่ยนจากการอ่านบทความยาวเป็นอ่านแค่ย่อหน้าสั้นๆ แต่อ่านแบบจริงจังจดศัพท์ไปด้วย
• เขียน: ค้นพบว่าแอปเรียนภาษาในมือถือที่ทิ้งไว้นานมีเทมเพลตให้ลอก! งานนี้รอดตาย

ที่ฮือฮามากคือพออ่านน้อยลงแต่จริงจังขึ้น กลับจำศัพท์ในบริบทได้ดีกว่าเดิมเยอะ แถมเวลาเปิดคลิปที่เคยดูแบบมีซับมาก่อน พอมาใหม่โดยไม่มีซับก็เข้าใจขึ้นมาทันที!

สัปดาห์ที่สาม: ของมันต้องแทรกในชีวิตประจำวัน

รู้สึกว่าต้องเอาภาษาอังกฤษมาผสมในเรื่องเล็กน้อยในชีวิตด้วย เลยเพิ่มกติกาให้ตัวเองง่ายๆ:

• เวลาเล่นโซเชียลให้เลื่อนฟีดภาษาอังกฤษบ้าง แรกๆ อ่านไม่รู้เรื่องแต่พอนานๆ เข้าเริ่มจำรูปแบบประโยคได้
• ตั้งมือถือเป็นภาษาอังกฤษซะ!
• ลองสั่งกาแฟชื่อเป็นภาษาอังกฤษ (ทั้งที่เจ้าหน้าที่เขาลั่นไทย!) แต่ก็ได้ฝึกนึกคำไปเรื่อยๆ

ผลลัพธ์ปัจจุบัน

แม้ว่าจะพูดยังกระพร่องกระแพร่งอยู่ แต่การฟังและการอ่านพัฒนาขึ้นเยอะมาก ขนาดพอเปิดเลคเชอร์ตัวอย่างในยูทูปยังพอเข้าใจบางส่วนได้ (ทั้งที่เมื่อเดือนก่อนเหมือนฟังภาษาแมว) การเขียนก็ดีขึ้นเพราะใช้เทมเพลตเยอะแล้วดัดแปลงเล็กน้อย ที่ประทับใจสุดคือการสอบสัมภาษณ์ออนไลน์ ตื่นเต้นจนลนตอนเจออาจารย์ฝรั่ง แต่ก็ตอบคำถามพื้นฐานได้โดยไม่ถึงกับอึ้งไปยาว!

ตอนนี้คิดว่าเป้าหมายต่อไปคือ ฝึกพูดให้คล่อง โดยเฉพาะการยกตัวอย่างการคิดวิเคราะห์เป็นภาษาอังกฤษ จะลองใช้วิธีพูดคนเดียวตอนอาบน้ำดู เหมือนบ้าแต่อาจเวิร์กนะฮะ

สรุปสั้นๆ ก็คือ เรียนภาษาอังกฤษเพื่อเรียนต่อเนี่ยมันก็คือการดันทุรังละมุนละม่อมนั่นแหละ