ตอนแรกๆ ผมก็เหมือนใครเขาแหละ คิดว่าเรียนอังกฤษในโรงเรียนมานี่ก็น่าจะพอแล้ว จนวันนึงไปดูหนังฝรั่งไม่มีซับไทย ตกใจเลยว่าทำไมฟังแทบไม่รู้เรื่อง! แค่รู้ว่าเขาพูดว่ายู ไนเต็ด สเตต แต่รวมกันไม่เป็นประโยค อึ้งไปทั้งเรื่อง อัดอั้นมากว่ารู้ศัพท์เป็นร้อยแต่พูดไม่ออกซักที
จุดเปลี่ยนคือเจอคอมเมนต์ในพันทิบนี่แหละ
มีคนเล่าว่าตอนไปเที่ยวต่างประเทศโดนแคชเชียร์ถามว่า “need a bag?” ทำหน้าเหลอเหมือนงูเอ๋ย แค่คำง่ายๆแค่นั้น!
เลยเริ่มต้นแบบบ้านๆ :
- เปิดยูทูปฝรั่งทุกเช้าแต่มันล้มเหลว : คิดว่าแค่เปิดฟังไปเรื่อยๆคงเก่งเอง ปรากฎว่าเหมือนเปิดวิทยุคลื่นขวาง ฟังครึ่งชั่วโมงปวดหัวแล้วนอนหลับคีย์บอร์ด
- ทดลองเอาซับไตเติ้ลออกดูหนัง : ตอนดู Fast & Furious เหลอไปทั้งซีนเพราะฟังไม่ออกว่าเขานัดแผนปล้นเมื่อไร เสียอารมณ์จนกดปิดกลางคัน
โดนใจเทคนิค “พูดกับตัวเองแบบบ้าๆ” จากพันทิป
มีเซียนบอกไว้ว่า “หูมันจะเปิดตอนที่ปากมันเปิด” คิดแล้วก็ใช่! วันต่อมาอาบน้ำอยู่ก็เริ่มพูดไม่ตรงจังหวะ :
“Today… very hot! Shower… cold! Oh! Water too cold!” พูดไปหัวเราะไปคนเดียว แต่มันรู้สึกโปร่งขึ้นมานิดนึงนะ
ขั้นตอนแผลงๆที่ทำต่อ:
- ซื้อกล้วยมาสองเครือก็ยืนหน้าร้านบ่นเองว่า “This banana… too expensive! Why… so expensive!” แม่ค้าหัวเราะใส่แถมถามกลับไทยคำอังกฤษคำ “ยางงาย? บานานา กีบาท?”
- เดินซื้อกาแฟแล้วฝึกพูดทั้งคำสั่งในหัว “I want coffee… no sugar! Yes! No sugar!” ตอนได้แก้วมายืนจ้องแล้วบอกตัวเอง “This is… my coffee. Black coffee. Good!”
สิ่งที่เจอแบบไม่คาดคิด
หลังพูดคนเดียวอยู่เดือนนึง วันนึงเพื่อนฝรั่งในออฟฟิศถามว่า “How was your weekend?” ประโยคกระเด้งออกมาเองโดยไม่ทันคิด “Oh! I ate boat noodle! Very spicy!” ตอนนั้นเองที่เหมือนมีฟ้าผ่า มันเป็นครั้งแรกที่ตอบได้โดยไม่ต้องแปลในหัว!
พอฝึกฟังด้วยวิธีตลกกว่านั้น เอาฟิล์มโปร่งมาปิดซับไทยบนจอทีวี เริ่มดูการ์ตูนเด็ก แรกๆก็รู้สึกว่าตัวเองโง่ ฟังพี่หมูเป๊ปอารมณ์เสีย “พูดเร็วกว่าหมูหิน!” แต่พอดูไปสักอาทิตย์เกิดอาการ “ฟีเวอร์ย้อนยุค” คืออยู่ดีๆสมองก็ประมวลเสียงที่เคยฟังตอนเด็กๆออกมาเป็นภาพ เวลาฟังข่าวฝรั่งคลิ๊ก! เริ่มแยกเสียงคำว่า “government” ออกจาก “development” ได้เอง
ตอนนี้สุดท้ายที่ฮาได้อีก : เมื่อวานโทรศัพท์สายด่วนบริษัทขนส่งนอก เค้าให้กด 1,2,3 เป็นภาษาอังกฤษทั้งสาย แทนที่จะมึนใส่เครื่องเหมือนแต่ก่อน กลับอือออตอบเค้าไปได้โดยอัตโนมัติว่า “Yes, the tracking number is…” แค่สามเดือนจากคนที่เคยฟัง “see you later” ไม่เป็น พร้อมแคปหน้าจอแชตภาษาอังกฤษที่เม้นต์ขายของในกลุ่มพันทิปแบบชัดๆมาให้ดู (แต่ไม่ต้องส่ง) วันนี้แม้แต่เจ้านายยังทักว่า “ไปเรียนคอร์สแพงๆที่ไหนมา?” ก็ตอบไปตรงๆว่า “เรียนฟรีครับ แค่ตั้งใจฟังและไม่กลัวดูบ้า!”
