ก็เริ่มจากเฮียอายุ 35 แล้ว พอต้องคุยงานกับลูกค้าต่างชาติทีไรเป็นโดนจิ้มทุกที ภาษาอังกฤษมันติดขัดอะ พูดได้แค่งูๆปลาๆ แถมเวลาลูกค้าเมลมาด่าเรื่องงาน ต้องเอาไปให้ลูกน้องแปลอีกรอบ หน้าหล่อแทบหาย!
ปัญหาที่เจอ
- ลองลงแอพเรียนเองในมือถือ – เบื่อภายใน 3 วัน พิมพ์ว่า “I eat rice” สุดท้ายก็กดเลื่อนการแจ้งเตือนไว้ก่อน
- ศูนย์ภาษาใกล้บ้าน – บอกให้จองคอร์ส 60 ชั่วโมง ราคาเริ่มต้นสองหมื่นห้า แพงเว่อร์!
- กลุ่มเฟซบุ๊คที่บอกติวส่วนตัว – สมัครไปทีไร เจอแต่แบบ “เรียนสนทนา 10 ชั่วโมง พิเศษ!! แถมฟรี 1 ชม.” สุดท้ายไม่ติดต่อกลับซักที น่าปวดหัว
ลงมือหาคอร์สตัวต่อตัว
เฮียเห็นคอมเม้นต์ยุว่าในเว็บ Pantip คนนู่นคนนี้เรียนส่วนตัวแล้วพูดคล่องขึ้น เลยเสิร์ชหาดูหนักมาก พิมพ์ในกูเกิ้ลว่า “เรียนภาษาอังกฤษตัวต่อตัว Pantip” ประมาณ 5 รอบ ออกมาเป็นเพจสอนพิเศษเพียบ บางอันมีรีวิวเป็นพันๆ แต่รูปโปรไฟล์ครูใจดีทุกคน น่าไว้ใจสุดๆ ก็เลยลองดู
ขั้นตอนง่ายมาก:
- ทักเพจที่รีวิวดีๆ ประมาณ 5 ที่
- สามที่ตอบกลับทันใจ บอกราคาคลาสละ 300-500 บาท
- ที่เลือกเรียนจองคลาสแรกแบบไม่คิดเยอะ เพราะเค้าบอกทดลองเรียนได้ ถ้าไม่ชอบไม่เสียตังค์!
คลาสแรก…ตื่นเต้นกว่าสอบสัมภาษณ์งาน
ครูสาวน่ารัก สอนผ่านซูม เปิดกล้องมาเฮียเลยเหงื่อแตก แรกๆ ก็ให้เกริ่นประวัติส่วนตัว เฮียพูดเป็นคำๆ แบบ “Me… work… computer… uh… design” ครูไม่หัวเราะ แก้ประโยคให้ถูกต้องทันที และให้ฮีเรียตลอดว่าอย่ากลัวผิด จุดเดนคือเค้าไม่เน้นให้ท่องแกรมมาร์ แต่เน้นให้ฟังแล้วพูดตาม แค่ครึ่งชั่วโมง เฮียได้พูดมากกว่าเรียนทั้งเทอมสมัยมัธยมอีกนะ!
เทคนิคครูแก้ปัญหาคาใจ:
- แทนที่บอกให้ท่องศัพท์ในกระดาษ ให้พูดคำนั้นเยอะๆ ในบทสนทนา
- แอคเหมือนเป็นแฟน เฮยได้ใช้บทสนทนาจีบสาว(สมมติ) ฮามาก!
- ให้อัดเสียงตัวเองเวลาทบทวน ส่งไปให้ครูเช็ค
เรียนผ่านไป 8 คลาส พลิกชีวิตสุดๆ!
จากที่ตะกุกตะกักไม่กล้าคุยโทรศัพท์กับลูกค้า ตอนนี้เฮียแถลงการณ์ประชุมทีมเป็นภาษาอังกฤษได้แบบฉิว แถมสั่งอาหารร้านฝรั่งไม่ต้องชี้เมนูแล้วว่ะ! ได้แชทแก้ปัญหางานกับลูกค้าเองไม่ต้องผ่านล่าม รู้สึกเหมือนมีลิ้นเพิ่มมาอีกเส้น ครูไม่ปล่อยให้เรียนแบบนั่งฟังเฉยๆ แต่ถาโถมให้พูดจนลืมเขินเลยทีเดียว
เรื่องเงินก็จัดว่าเวิร์ค: คิดเป็นคลาสละ 400 บาทเรียนแบบส่วนตัว ถูกกว่าศูนย์ภาษาตั้งครึ่งต่อครึ่ง! ยิ่งจอง 10 คลาสล่วงหน้า ราคาตกคลาสละ 350 เอง ตังค์หายสามพันนิด แต่พูดอังกฤษยังเหมือนลิงก็คุ้มแล้วว่ะ
จบแล้วมาดูสิ่งที่เจ๋งและไม่เจ๋ง
เด็ดมาก:
- พูดได้ฉะฉานเร็วมากเพราะครูจับผิดทุกคำ ชั่วโมงนึงมีแต่พูดๆๆ
- สะดวกจัดๆ ไม่ต้องแต่งตัวออกบ้าน เรียนตอนเที่ยงคืนก็ได้ถ้าครูเค้าว่าง
- ราคาคุ้มค่า คลาสละไม่กี่ร้อย
เสียดายนิดหน่อย:
- ต้องลองครูหลายคนกว่าจะเจอที่เข้ากันได้ เพราะบางคนพูดเร็วเหมือนอ่านข่าว
- ถ้าวันไหนเครียดๆ แล้วมาเรียน แกรมม่าร้ายๆ จะโผล่พรึ่บแบบไม่ทันตั้งตัว
- บางทีเน็ตบ้านเฮียมัวๆ ครูเสียงหายไปเป็นช่วงๆ
แบบว่า…เฮียก็เซอไพรส์ตัวเอง
ครั้งสุดท้ายครูสั่งการบ้านให้ลองคุยเรื่องงานกับเพื่อนต่างชาติ ตกลงกันผ่านเมลว่าโทรศัพท์คุยตอนบ่ายสอง ปรากฏว่าเฮียคุยกับลูกค้าจริงๆ ตั้งหนึ่งชั่วโมงโดยไม่ต้องใช้ล่าม! หลังจากนั้นฝั่งเค้าเมลมาชมว่าพูดเก่งขึ้นจนเฮียนั่งยิ้มคนเดียวตรงคอมไปสิบนาที
ตอนนี้พี่สาวมาเห็นเฮียเรียนก็อยากลอง ครูเลยจัดคลาสสองต่อสองให้ เป็นศึกแย่งกันตอบคำถามระหว่างน้องพี่ อารมณ์มันสนุกแบบเถียงกันบนโต๊ะอาหาร แต่เป็นภาษาอังกฤษ แถมได้ออกค่าเรียนราคาสองต่อ! แต่ที่ยังเซ็งๆ คือต้องคอยแอบสอน พอดีอีกครั้งที่กำลังฝึกพูดว่าอยากกินพิซซ่า ลูกสาวแอบปีนเข้ามาในห้องตะโกนว่า “พ่อขี้โกง! มีแอบเรียนพิเศษ” ครูฟังไม่ทันเลยถามว่า “Did you say cheese or cheat?” งานนี้หน้าแตก!
