อยากเก่งอังกฤษเริ่มต้นฟรี ไม่ต้องกลัวยาก แค่ทำตามวิธีนี้

ก็เลยมาเล่าให้ฟังว่าผมทำยังไง พูดตรงๆเลยว่าเริ่มต้นไม่รู้เรื่องอะไรทั้งนั้น อ่านก็ไม่ค่อยออก พูดก็ไม่ได้ ตอนนั้นแค่ฟังเพลงฝรั่งก็งงแล้วว่าเค้าร้องว่าอะไร เจอฝรั่งทีไรเป็นต้องยืนกุมขมับทุกที

ขั้นแรก : หยิบมือถือมาก่อนเลย

เช้าวันเสาร์นั่นแหละ ตื่นมาก็คิดในใจ “เฮ้ย ไอ้หนุ่มเอ็งจะกลัวทำไม” เลยคว้ามือถือขึ้นมา ไม่ได้โหลดแอปแพงๆ แค่เปิดยูทูปธรรมดา พิมพ์หา “สอนภาษาอังกฤษเริ่มต้น” มีคลิปฟรีเพียบ เลื่อนดูไปมาเจอคนนึงสอนแบบช้าๆ พูดคำไทยผสมอังกฤษ นั่งจดตามเค้าทั้งประโยค อันนี้สำคัญมากนะครับ

• เกาะฝาผนังในห้องน้ำเลย : แปะประโยค “Good morning” กับ “How are you?” ตรงกระจกแปรงฟัน ตื่นเช้ามาเห็นปุ๊บท่องปั๊บ
• อัดเสียงตัวเองทุกวัน : ยืนหน้าโต๊ะเครื่องแป้งเปิดเสียงบันทึก ถามตอบกับเงาในกระจก ประมาณว่า “Hello! My name is… What…is…your…name?” พอฟังเสียงตัวเองแล้วขำแตก สำเนียงเพี้ยนเหมือนเป็ดโดนเหยียบปี๊ด

ขั้นสอง : เอาคำศัพท์มาเล่นเกม

เดินไปสะดุดขาเก้าอี้ยังบ่นออกมาเป็นไทยเลยว่า “โอ้ยแม่เจ้า!” ตอนนั้นเลยเปลี่ยนซะ ตั้งกฎขึ้นมากดตัวเอง เดินไปไหนในบ้านเห็นอะไรให้พูดอังกฤษให้ได้ก่อนแม้แต่น้อย

• เห็นแจกันก็บ้องตื้น “วา-เส!” (vase)
• เปิดตู้เย็นปั๊บตะโกน “มิลค์! เอ้ก!”
• เดินเข้าง่ายกว่าเดิม ทำทุกอย่างเป็นเพลย์ลิสต์ ยืนทำกับข้าวก็เปิดเพลงสตริงเสียงดังๆ ร้องตามแม้ไม่รู้ความหมาย เหมือนไก่อ่อนหัดขันตามพี่ไก่แกง

ขั้นสาม : เจอทางตันแล้วต้องปีน

ผ่านไปสองอาทิตย์ อ่าน-เขียนเริ่มรื้นหน่อย แต่พอเปิดคลิปไร้ซับไตเติ้ล รู้เลยว่าตัวเองฟังไม่แตก เหมือนยืนหน้ากรงเล็บสิงโตแต่มันหาวไม่คอยปาก ขุ่นใจแทบแปะหน้าจอ พอดีน้องสาวมาบ้านถามว่า “พี่ครับ นี่หม้อซุปอยู่ไหน” ผมเผลอตอบไปว่า “คึทเช่น…อิซ…แดด” (kitchen is there?) ตกใจตัวเองเลยแหม! มันเล็ดลอดออกมาเองโดยไม่ทันตั้งตัว

เลยยกระดับวิธี ซ้อมตอบคำถามโคตรพื้นฐาน เหมือนทหารยามเช้าตรู่:

• นาฬิกาปลุก 6:00 โมงเช้า : ถามตัวเองทันที “Did you sleep well?“
• แปรงฟันเสร็จ : หน้ากระจกปุ๊บ “What will you do today?“
• กินข้าวกลางวัน : เหลือบไปเห็นช้อน “This spoon is small. Can I have a big one?“

สรุปสั้นๆ จากการล้มลุกคลุกคลาน

เอาเข้าจริง ความกลัวมันหายไปตอนที่เริ่มพูดผิด ตอนนี้ยังเป๋อังกฤษขนาดหนักเลยนะครับ เพียงแต่ไม่หลบหน้าเวลาเจอฝรั่งแล้ว ยอมเป็นตัวตลกก่อนก็ได้ ขำตัวเองบ้างมันโอเค แค่เริ่มจาก

• เอาประโยคง่ายๆ ติดตามผนังบ้าน
• อัดเสียงตัวเองไว้ดูความคืบหน้า
• บังคับปากให้เปรี้ยงด้วยภาษาอังกฤษในชีวิตประจำวัน ถึงตอนนี้การซื้อก๋วยเตี๋ยวร้านข้างบ้านยังต้องพูดว่า “โน๊ดเดิ้ล ซ็อป ซิรอท พลีส” (noodle shop, siracha please?) ก็ตามเถอะ แค่ไม่ยอมแพ้ก็ชนะแล้ว!