ตั้งใจเริ่มกิจวัตรใหม่ตั้งแต่ตื่นนอนเลยค่ะ คว้าโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะลุกจากเตียงซะอีก นึกขึ้นได้ว่าพอดีเจอแอปฝึกอ่านอังกฤษชื่อดังเมื่อวาน เลยกดโหลดทิ้งไว้แล้วเนี่ย!
เริ่มต้นแบบบ้านมาก
เข้าแอปไปหน้าตาเบื่อมากกกก กดพลาดเข้าไปเจอปุ่มสมัครสมาชิกรายปี เจ็บจี๊ด 4,000 บาทเนี่ยนะ? ปัดมันทิ้งไปข้างทาง ดันไปเจอหน้ากิจกรรมฟรีนี่หว่า เลือกหัวข้อ “ข่าวเช้าร้อนแรง” แรกสุด
- เปิดบทความมาก็ตะกุกตะกัก สมมติฐานตัวเองถูกเลย เห็นคำว่า “economic” ยังต้องแอบกดไอคอนรูปลำโพงแป๊บนึง (แอบมองสามีข้างๆ กลัวโดนหาว่าหยิ่ง)
- นั่งโยนเครื่องหมายคำถามทิ้งไปสามบรรทัดแรก โอ้ยยยยย “resilience” นี่มันอ่านว่า “รี-ซิล-เยินซ์” นี่เอง!
- หมาเกาะตักร้องหิวทั้งที ตะโกนใส่มันเป็นไทยพลางโดนหัวเราะ “อยู่ก่อนลูก! แม่มึนนน”
กรรมมาตอนกินข้าวเช้า
นึกสนุกเอาข่าวพิมพ์ด่านซะหน่อย พิมพ์ไปหกคำก็สะดุด จิ้มช่วยเหลือจนหน้าจอเต็มไปด้วยไฮไลต์สีแดง นึกขึ้นได้ว่าตอนม.3 สอบตกอังกฤษเพราะนั่งมั่วแบบนี้เป๊ะๆ! เลยดันโมโหตัวเอง สบถไทยๆลงใต้ลิ้น “มึงทำไมโง่ยังงี้วะ!”
เซอร์ไพรส์จากพัดลมเพดาน
บ่ายๆเปิดแอปเกือบลืม พอดีฝนตกหนักจนไฟดับ พัดลมเพดานดับพรึบบบบ หันไปเห็นนาฬิกาตั้งโต๊ะ ตัวเลขมันกลายเป็น “12:00” แผลงๆ นึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนอ่านคำว่า “blurred” หนะมันไม่ต้องอ่านว่า “เบลอ-หริด” เหรอ? อ่อเออสิ! นี่แหละเจ้าตัว! ฮือออ
สรุปวันนี้ได้รู้จักการฝึกใหม่ ใช้เวลารวมแค่ 22 นาทีเองนะ บนเตียงตอนเช้า 7 นาที ตอนถ่ายรูปก๋วยเตี๋ยว 5 นาที แถมตากฝนอีก 10 นาที ตลกสุดคือตอนเย็น ลูกสาวมาพูดติดอังกฤษแป๊บเดียว “Mommy… hungry!” แค่นี้ก็หัวเราะก๊ากแล้วรู้สึกว่า… อาจจะไม่ต้องลงทะเบียนเรียนพิเศษสัก 5,000 บาทก็ได้มั้งฟะ! (แต่พรุ่งนี้ถ้าไฟดับอีกคงต้องฝึกอ่านคำว่า “generator” แน่เลย)