วันนี้อยากเล่าให้ฟังเรื่องที่ตัวเองฝึกภาษาอังกฤษแบบไม่เปลืองตังค์ เพราะก่อนหน้านี้เราเคยเสียเงินเป็นหมื่นกับคอร์สเรียนสด แต่สุดท้ายก็พูดยังกะไข่เจียวดับแม่ค้าไม่รู้เรื่องสักที พอปลงได้ก็เริ่มหัดเองตั้งแต่ต้นจนวันนี้ไปร้านอาหารสั่งข้าวได้คล่องเลยอะ
เปิดเทปเก่าให้ดูวิธีงมหาเริ่มต้น
แรกสุดเลยแบบเริ่มจากศูนย์เลยนะ คือหยิบสมุดบันทึกเล่มเก่ามาดูว่าตอนเราไปลงคอร์สแพงๆ เค้าสอนอะไรกันบ้าง ปรากฏว่าเจอแต่พวกแกรมม่าน่าเบื่อ เติม s เติม ing ละเอียดยิบ ทั้งที่ความจริงเวลาเราดูหนังฝรั่งไม่เห็นเค้าใช้กันเยอะขนาดนั้นเลย เหมือนโดนหลอกซื้อของแถมที่เราไม่ต้องการอะ
จุดเปลี่ยนตอนนอนดึกไปเจอของฟรีในเน็ต
คืนนึงนอนไม่หลับเลยไถยูทูปดูคลิปไทยๆ ที่ด่าโรงเรียนสอนภาษาเล่นๆ ไปพลางๆ แล้วบังเอิญไปเจอช่องฝรั่งคนนึงน่าสนใจ เค้าไม่สอนแกรมม่าเป๊ะๆ แต่บอกให้ทำแบบนี้แทน:
- เปิดข่าวบีบีซีไว้หลังห้องตอนซักผ้า แค่เปิดเสียงไว้เฉยๆ ไม่ต้องตั้งใจฟัง
- จำวลีสั้นๆ ง่ายๆ ในหนังฝรั่งสามสี่คำแล้วเอามาแปะข้างโต๊ะน้ำ
- รูดฟีดทวิตเตอร์ฝรั่งทุกเช้าตอนถ่ายรูปอาหารเช้า
ทำประหนึ่งห้องน้ำคือเวทีคาราโอเกะ
อาทิตย์แรกนี่มันฮาแตกมาก ห้องน้ำเราเสมือนเป็นสตูดิโอส่วนตัว เปิดขวดแชมพูทีไรต้องแกล้งถามตัวเองว่า “should I buy shampoo?” แล้วก็ตอบเองว่า “no, not today” หน้าแตกตอนหันไปเจอแฟนยืนมึนอยู่ตรงประตู เค้าถามเราว่าสั่งแชมพูใหม่หรือเปล่า 555
ปัญหาสุดป่วนของคนไทยพูดอังกฤษ
ผ่านไปเดือนนึงรู้สึกพูดคล่องขึ้นแต่ฝรั่งยังทำตาเหล่งตอนเราพูด ตอนหลังมาสังเกตว่าพยัญชนะท้ายคำเราทิ้งตลอด! จะบอกว่า “I eat rice” เราพูดว่า “ไอ อี ไร” ไม่มีเสียงตัว t เลย ต้องกลับไปฝึกออกเสียงให้ท้ายคำชัดๆ ด้วยวิธีแปลกๆ คือเอาหมวกกันน็อคเก่าๆ มาครอบไมค์โทรศัพท์แล้วอัดเสียงตัวเองเวลาพูด พอฟังย้อนกลับทีไรก็ขำตัวเองลั่นห้อง หลังจากมั่นใจระดับนึงเลยวางแผนบู๊กับของจริง โดยการเดินไปตลาดแถวบ้านที่นักท่องเที่ยวเยอะๆ วันนึงเห็นฝรั่งคนนึงจ้องดูผลมะปรางเราเลยถามแบบไม่ทันคิดว่า “try?” เจ้าตัวถึงกับช็อคแต่พอยิ้มแล้วบอกว่า “yes, please!” นั่นแหละเป็นจุดเริ่มต้นการเจรจาแบบนางงามตัวน้อย ใช้ศัพท์ง่ายๆ แบบ “sweet or sour?”, “cheaper please” พอถึงขั้นต่อรองราคาก็จุดคลื่นทะลวงด้วยรอยยิ้ม ช่วงนี้นอกจากได้ลดราคาสินค้ายังได้เพื่อนฝรั่งเพียบเลย สรุปปึ๊กๆ ตอนนี้พูดได้ไม่ต้องคิดนาน ไม่ต้องจ่ายตังค์แพงแถมได้เพื่อนเพิ่มเป็นของแถม ก่อนจากวันนี้ลองทำดูนะว่าจะพบว่าเริ่มพูดได้ไม่ต้องรอให้เป๊ะเหมือนเจ้าของภาษา แค่ออกเสียงให้ชัดพอที่เค้าเข้าใจก็ใช้ได้แล้วล่ะ!ถลุงตลาดสดเป็นเวทีฝึกสด
