ถ้าพูดถึงวิชาที่ครูสอนเป็นภาษาอังกฤษเนี่ย ตอนแรกกูแทบแย่ จำได้ว่าครั้งแรกที่เข้าเรียน Statistics อาจารย์ฝรั่งพูดเร็วปรี๊ด แถมเสียงเบาหวิว ฟังรู้เรื่องบ้างไม่รู้เรื่องบ้างเป็นไฟลวกข้าว
เริ่มจากขั้นโคตรพื้นฐาน
หลังจากตกม้าตายข้อสอบมิดเทอม กูเลยลองใช้วิธีโง่ๆ คือเปิด Dictionary แอปข้างๆสมุดจด เอาจริงๆกูขี้เกียจเปิดดิกเป็นเล่มอยู่แล้ว เวลาเจอคำศัพท์ใหม่ตอนฟังไม่ทัน ก็จดแค่ตัวย่อลงไปก่อน แล้วค่อยกลับมาเช็กทีหลัง
สิ่งที่กูทำผิดพลาดมาเต็มๆ คือเอาแต่จดศัพท์ตัวต่อตัว แต่มันไม่ช่วยให้เข้าใจเนื้อหาทั้งบทเลย กูเจอทางออกตอนไปนั่งตากแอร์ห้องสมุด ปรากฏว่าเพื่อนเห็นสมุดกูแล้วสะดุ้งบอก “มึงแยกศัพท์เฉพาะคำไม่ช่วยหรอก มึงต้องหา List คำที่มันมักใช้ด้วยกันต่างหาก“
- ตัวอย่างเช่น “standard deviation” ไม่ใช่แค่แปลว่า ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน แต่ต้องรู้ว่าวิชานี้มันมักเจอคู่กับ “mean” และ “variance”
- พอจับกลุ่มคำเป็นก้อนได้ เนื้อหามันเริ่มต่อกันเป็นร่างแห
เทคนิคเด็ดที่กูค้นพบเอง
สัปดาห์ต่อมากูเตรียมแบบจัดเต็ม ก่อนคาบเรียน 30 นาทีแกะ Syllabus ดูหัวข้อที่จะสอน แล้วยัดศัพท์กลุ่มนั้นเข้าสมอง พลิกเกมเลย! นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากนั้น:
- พออาจารย์พูดคำว่า “hypothesis testing” กูไม่กระพริบตาแล้ว เพราะกูท่องมาแล้วว่าเจ้านี่มักมากับ “null hypothesis” กับ “alternative hypothesis”
- หรือตอนพูดถึง “confidence interval” หูกูก็จับได้ว่าเดี๋ยวครูต้องอ้างอิง “margin of error” แน่ๆ
แค่เตรียมศัพท์เป็นแพ็คก่อนเข้าเรียน ความรู้สึกโคตรต่าง! จากเมื่อก่อนเหมือนฟังดาวอังคาร radio อยู่ดีๆกลายเป็นเพลงชาติไทย
เจอทางตันอีกแล้ว
แต่มันก็มีเรื่องให้ปวดหัวอีก! เพราะวิชานี้มี Case study เยอะมาก อาจารย์ชอบเปิดคลิปสัมภาษณ์นักธุรกิจฝรั่ง พอ accent ไม่เป๊ะ หูกูพังอีกแล้ว สิ่งที่กูแก้มันน่าหัวเราะมาก คือกูย้ายมานั่งแถวหน้าเป๊ะ แล้วเอาสมาร์ทโฟนวางบนโต๊ะครูล่ะ
ไม่ได้อัดเสียงนะ! แต่เปิดฟังก์ชัน Live Caption!
- ถ้ามันขึ้นข้อความสลับกัน ก็ดูจอแล้วจับคำจากบริบทช่วย
- เวลาเค้าพูดชื่อคน/สถานที่แปลกๆที่แอปจับผิด บางทีเพื่อนข้างๆก็ช่วยส่งเสียงขรมเบาๆว่า “มันเรียกค่า X น่ะ!”
สิ่งที่ได้เรียนรู้หลังจากลองผิดลองถูก
ใช้เวลาประมาณสามเดือนกว่าจะเริ่มรู้ตัวว่า กูไม่ต้องพยายามแปลทุกคำไทยแล้ว
สิ่งสำคัญสุดที่เปลี่ยนไป:
- ไม่กลัวที่จะโดนอาจารย์ถามแล้วตอบผิด
- ลิสคำศัพท์เป็นกลุ่ม แค่ 3-4 คำต่อหัวข้อก็ช่วยให้ลุยได้
- เริ่มจับทางสำเนียงอาจารย์ได้ เวลาคุณครูเหนื่อยจะพูดช้าลงนิดนึง
สรุปง่ายๆเลยนะ ถ้าวันนี้มีน้องถามว่าจะเก่งวิชาภาษาอังกฤษได้ไหม กูจะบอกแค่ว่า “อย่าไปยอมแพ้กับการฟังไม่รู้เรื่องวันแรก ลองหัดตีวงคำศัพท์ก่อนเรียนดู ของมันต้องแจ่ม!”
