เริ่มต้นสอนภาษาอังกฤษประถมใหม่: ขั้นตอนการสอนพิเศษสำหรับเด็กไม่มีพื้นฐาน

วันนี้ขอเล่าประสบการณ์สอนเด็กประถมตัวเล็กๆที่ยังไม่เคยเรียนภาษาอังกฤษมาก่อนเลย สถานการณ์แรกที่เจอคือเด็กนั่งมองตาปริบๆ หน้าแตกกันเป็นแถบ มันคือศูนย์เปี๊ยบไม่มีพื้นฐานอะไรในหัวเลย เลยต้องเริ่มจากกระดานไวท์บอร์ดเปล่าๆจริงๆ

ขั้นตอนแรกว่าแล้วจะทำไงดี

หยิบการ์ดภาพสัตว์ติดผนังก่อนเลย ไม่ต้องพูดเยอะ แค่ชี้นิ้วไปที่รูปหมาแล้วส่งเสียง “ด๊อก” เป๊ะๆ ให้เด็กพูดตาม ตอนแรกเด็กๆทำตาโตแล้วก็หัวเราะคิกคัก แต่พอทำเสียงหมาเห่าติดกันทั้งห้อง เสียงดังจนครูห้องข้างๆเดินมาดู เน้นสอนทีละคำแบบช้าๆ ซ้ำจนเด็กจำได้ว่าภาพนี่คือเสียงอะไร

• วันแรกเอาแค่ 5 คำ : หมา/แมว/ไก่/นก/ปลา
• ให้เด็กชี้ไปที่ภาพเวลาได้ยินเสียงเรา
• เล่นเกมวิ่งตบภาพตามคำสั่ง

อาทิตย์ที่ 2 เพิ่มพลังด้วยบอดี้แลงเกวจ

คราวนี้ไม่ยืนแห้งๆหน้าโบร์ดแล้ว ยกลุกขึ้นยืนสอน เลย เวลาพูด “จัมพ์” ก็กระโดดตุ๊บๆตาม เวลาบอก “ซิท” นั่งฟุบบลงกับพื้น เด็กๆมองแล้วฮาตลอดเวลา พอสอนคำว่า “คลั๊ป” (ตบมือ) ห้องดังระเบิดเลย เหมือนได้ปลดปล่อย เสร็จแล้วให้เด็กออกมาสั่งเพื่อนบ้าง ตัวที่ขี้อายที่สุดนี่แหละที่ตะโกน “จัมพ์!” แรงเสียน้ำลายแตก

ของแนมฮีโร่คือสติ๊กเกอร์

ซื้อสติ๊กเกอร์รูปดาวร้อยกว่าอันมาเต็มถุง เด็กนี่แห่กันมาแย่ง ทุกครั้งที่ตอบถูกหรือกล้าพูดอังกฤษ ได้ดาวไปติดสมุดสะสม เด็กบางคนได้แค่ดวงเดียวแต่ถือราวกับทองคำ น้ำตาแตกตอนสติ๊กเกอร์หล่นพื้น เสียใจแทบแย่ ต้องรีบหยิบอันใหม่ให้ไว

เดือนผ่านไปเห็นผลชัดเจน เด็กที่ไม่ยอมพูดคำไหนเลย ตอนนี้ชี้รูปปลาแล้วร้อง “ฟิช!” ได้เองโดยไม่ต้องให้จำ นี่แหละความสุขของคนสอน มันไม่ได้วิเศษหรอก แค่ใช้วิธีมวนกลับไปจุดเริ่มต้นง่ายๆแบบนี้