สวัสดีค่า ทุกคน! วันนี้มาบันทึกการลองทำตามสูตรเรียนคำศัพท์อังกฤษที่เคยเจอในเว็บนู้นแหละ เกริ่นก่อนว่าตอนแรกเนี่ย เราก็เรียนแบบยัดเยียดทุกวันแต่ไม่เข้าหัวสักที อ่านไปสิบรอบยังลืม! เลยตัดสินใจลองวิธีใหม่ดู
เริ่มต้นแบบมึนตึบ
วันที่หนึ่งนี่สิหืม เอาคำศัพท์รายการยาวเหยียดที่พี่เขาสอนไว้มาเปิดดู ตื่นเต้นมาก นั่งจ้องทีละคำแบบตาเหลือก พร้อมเอาปากกาสีๆ มาระบายเต็มสมุดเลย อะไรประมาณว่า Aberration, Benevolent อะไรต่อมิอะไรเขียนไปสองหน้า ตอนนั้นยังฮึดมากคิดว่าโอ้ยวันนี้ต้องได้ร้อยคำ! แต่พอตกเย็น… จำได้ไม่ถึงสิบคำแถมสลับกันมั่วไปหมด สมองตื้อจัด เลิกปุ๊บหิวข้าวเลยลืมหมด
ปรับแผนด่วนก่อนสมองไหม้
วันที่สองเลิกฮึดแล้ว เริ่มฉลาดขึ้น นั่งคิดว่าทำไมมันไม่ติดสักที ตัดสินใจลดคำศัพท์ลงเหลือวันละสิบคำพอ แต่ตั้งกฎใหม่ว่าต้องทำให้ครบสามขั้นตอน:

- ขั้นแรก : ดูตัวอย่างประโยคจากในเวปเฉยๆ ไม่ต้องรีบจำ อ่านเล่นๆ พยายามแอบเดาเองก่อนว่ามันน่าจะแปลว่าอะไร เหมือนเล่นเกมทายคำ
- ขั้นสอง : เอาคำพวกนั้น มาแต่งเป็นประโยคของตัวเอง แม่งเถียงสุดๆ! เช่น “Benevolent = ใจดี” ก็เอามาตั้งเป็น “My benevolent mom always gives me extra allowance.” (แม่ใจดีให้เงินเพิ่มตลอด) พอเป็นเรื่องของตัวเองปั๊บจำง่ายขึ้นชะมัด
- ขั้นสาม : ใช้วิธีวาดรูปขยะ กับคำบางคำที่เห็นภาพได้ เช่น “Abundant = อุดมสมบูรณ์” นี่รีบวาดผักผลไม้เนิ่นๆ เป็นภูเขาเลย ไว้ดูตอนนั่งรถเมล์
ทำซ้ำจนเป็นกิจวัตรไม่เบื่อ
ต่อมาทำแบบนี้ทุกวันตอนเช้าก่อนทำงาน วันละสิบคำเท่านั้น! ใช้เวลาไม่เกินยี่สิบนาที แล้วเอาประโยคตัวเองมารวมไว้ในแฟ้ม (อันนี้สำคัญมากก) ตกเย็นเวลาทำกับข้าวก็เปิดฟังเพลงไปด้วย พอเจอคำที่วันนี้เพิ่งเรียน รีบตะโกนแปลทันที ตอนแรกแฟนมองตาเหม่อเลยว่าบ้าแล้วหรอ ฮ่าๆ แต่พอทำประจำมันเริ่มลื่นหูขึ้นจริงๆ ค่ะ ส่วนรูปเนี่ยเอาไปแปะตู้เย็นบางส่วน บางส่วนก็ยัดไว้ในโทรศัพท์เวลาตอนนั่งเข้าห้องน้ำได้เปิดดู!
ผลลัพธ์หลังจากฮึดสองอาทิตย์
ผ่านมาได้สิบสี่วัน จำได้แม่นขึ้นเป๊ะเมื่อเทียบกับวิธีเดิมๆ ไม่ใช่จำทั้งหมดทุกคำนะ บางคำยังสะดุด แต่พอดูประโยคที่เราคิดเองหรือรูปขยุกขยิกที่วาด จะนึกออกแทบทันที แล้วเวลาอ่านข่าวเจอคำพวกนี้ในบทความ จะรู้สึกเหมือนเจอเพื่อน! สมองกระตุก “เฮ้ย อันนี้อีกาแต่งประโยคเองได้หนิ” ไม่เครียดเพราะไม่ต้องยัดเยียดมากเกินไป แถมตอนนี้เริ่มเอาไปแอบต่อยอดเวลาคุยกับเพื่อนต่างชาติด้วย นึกออกมั่งไม่ออกมั่งแต่พยายามใช้ มันรู้สึกว่ามีพัฒนาการจริงๆ ไม่ได้เก่งข้ามคืนแต่ก็เห็นทางแล้วแหละ
สรุปปิดท้ายว่า จำน้อยแต่เน้นใช้ประจำ + ผูกกับเรื่องตัวเอง = ติดหัวนาน กว่าการท่องแบบเดิมๆ เยอะ! ลองตามเอาไปใช้ดูได้นะ ไม่ต้องเยอะก็ได้ เอาคำที่ชอบแค่ห้าคำก่อนก็ยังดีกว่าเริ่มแล้วล้มเลิกไปเลยนะจ๊ะ! เป็นกำลังใจให้ 🙂