อยากเก่งอังกฤษต้องลงคอร์สเรียนออนไลน์ เรียนเมื่อไหร่ก็ได้ อัดแน่นทุกทักษะ

เริ่มต้นจากความทนไม่ไหวจริงๆ

บอกตรงๆว่า หัว差點แตก กับภาษาอังกฤษมานานละ กว่าจะรู้เรื่องต้องใช้เวลานาน เล่นเอาความมั่นใจหายหมด เวลาเจอฝรั่งที่ออฟฟิศ เลือกจะเดินหนีดีกว่า พอมีประชุมออนไลน์กับทีมต่างประเทศเนี่ย เป็นลมเลย ได้ยินทุกคำแต่มันไม่ต่อกัน พอให้เราพูดเนี่ย คิดแล้วตอบไม่ทัน คำศัพท์กระโดดหนีไปไหนไม่รู้ เข้าใจอารมณ์มั้ย

หันไปหาเพื่อนถาม เค้าบอกว่า คอร์สออนไลน์มันเวิร์ค อยู่ว่างๆก็เรียนได้ ไม่ต้องรอเวลา ไม่ต้องฝ่ารถติดไปสถาบันไกลๆ หัวเรานี่ชอบอะไรที่มันสะดวกแบบนี้แหละ เลยเริ่ม เสิร์ชหาดู ตามเว็บต่างๆ ไม่รู้ว่าดีไม่ดียังไง เข้าหน้าขายของของแต่ละที่ อ่านรีวิวก็เพียบ ทั้งดีทั้งร้าย มีหมด สารพัดโปรโมชั่น ปวดหัวมาก แค่เลือกก็เหนื่อยแล้ว.

หมดไฟไปหลายวัน เอาจริงละ เลือกเอาแค่สองที่ที่โปรโมชั่นเข้าตาเขาก่อนเลย ไม่รอแล้ว ทั้งหมดมีให้ทดลองเรียนฟรีทุกคอร์ส เช้าๆก่อนไปออฟฟิศ ดึงตัวเองให้ลุกมาเปิดคอม คลิกเข้าไปลอง เลคเชอร์แรกคือแกรมมาร์เบสิก สอนชัดดี ตัวอย่างเยอะ แต่น่าเบื่อหน่อย อีกที่ลองไปที่เรื่องการฟัง ต้องยอมรับ เนื้อหาสนุกกว่า มีคลิปสั้นๆให้ดูตามด้วยแบบฝึกหัดทันที ได้ฟังสำเนียงจริงๆด้วย แม่งคิดในใจเลย “เออ นี่น่าจะเข้ากับนิสัยขี้เบื่อแกรมมาร์เรามากกว่า” เลย ตัดสินใจควักเงินสมัครคอร์สนั้นไปแบบไม่คิดแล้ว.

แรกๆก็ตื่นเต้น เข้าทุกวันหลังเลิกงาน ตรงๆเลย! คอร์สมันแบ่งเป็น Module เล็กๆ แต่ละทักษะแยกกันชัดเจน แกรมมาร์นี่จัดหนักจริง มีวีดีโอสั้นๆให้ดู อธิบายแล้วยกตัวอย่างชัด โจทย์ให้ทำเพียบ พอได้แกรมมาร์มาหน่อยนึงก็ขยับไปฝึกฟัง ต้องเปิดซ้ำบ่อยมาก เพราะฟังทันบ้างไม่ทันบ้าง คลิปมีซับให้เปิดดูด้วยเวลาตันจริงๆ พอรู้เรื่องขึ้นหน่อย อารมณ์มันก็มา คลิปสนุกๆเกี่ยวกับวัฒนธรรมฝรั่งมีเยอะดี ไม่น่าเบื่อเหมือนคิดไว้.

พอเริ่มชินกับแกรมมาร์กับฟังแล้ว ก็เริ่มไปต่อ ฝึกพูดตาม คืออายนะตอนแรกน่ะ! บ้านเงียบๆก็ยังอาย ให้พูดตามไมค์ให้ AI ฟังเนี่ย มันประเมินว่าผิดถูกยังไง ลองเลียนเสียงเค้าดูบ้าง ตอนแรกคะแนนมันกากมาก พูดไม่ชัด สั้นไป ยาวไป แต่มันก็ชี้เป้าให้เรารู้จุดผิด ลองใหม่ซ้ำๆไปมา ไม่ทันไรคะแนนเริ่มดีขึ้น เล็กๆน้อยๆแต่ภูมิใจในใจนะ มันมีให้จดคําศัพท์ใหม่ในบทนั้นๆ เอามาทําแฟลชการ์ดในแอพได้เลย เวลารอรถเมล์ก็นั่งท่องไป คุ้มค่ามาก.

หนักสุดคือเขียน ให้เขียนอีเมล อธิบายเรื่องนู่นนี่ ตัวโปรแกรมมันตรวจแกรมมาร์ให้ด้วย พอส่งไป มันก็จะขึ้นว่าผิดตรงไหน แก้ยังไงดี เราก็แก้อีกรอบ สองรอบ บางทีต้องแก้เยอะ แต่ก็เรียนรู้ได้เยอะมาก เพราะเห็นความผิดซ้ำๆที่เราชอบทํา.

ลองนําสิ่งที่เรียนมาปะทะชีวิตจริง โอกาสมาทางอีเมล มีฝรั่งส่งเมลมาถามงาน พอเห็นเมลไม่เครียดแล้วเพราะเข้าใจสิ่งที่เค้าถาม แกรมมาร์ที่เรียนก็ช่วยได้เยอะ รู้สึกแจ่ม พิมพ์ตอบกลับไปได้ ไม่ต้องเปิดกูเกิลแปลนอนๆ เหมือนแต่ก่อน! พอดีมีประชุมออนไลน์กับลูกค้าต่างประเทศ อดตื่นเต้นไม่ได้ ฟังออกประมาณ 70% รู้เรื่องว่าคุยกันถึงตรงไหน แม้จะตอบไม่คล่องเป๊ะ แต่ก็พอสื่อสารได้ว่า Yes, I agree. หรือ Let me clarify that. พอพูดออกไปเนี่ย เหมือนได้ปลดล็อก ฟีลดีมากกก หลังประชุมเพื่อนร่วมงานยังเอามาแซวว่า “วันนี้พูดคล่องขึ้นนะ!”

คิดแล้วคอร์สออนไลน์นี่คุ้มกว่า

สรุปเลยว่า สิ่งที่ชอบสุดในคอร์สนี้คือมัน จัดเต็มครบทุกทักษะจริงๆ ไล่ให้เราฝึกไปทีละสเต็ป ไม่กระโดดไปมา เวลาเรียนก็เลือกได้เอง จะตีสองตีสามยังได้ถ้าอยาก แม่งสำคัญมาก เพราะชีวิตมนุษย์เงินเดือนมันไม่เป็นเวลาไง แต่ก็ต้องยอมรับว่า มันไม่ได้เวิร์คถ้าขี้เกียจ ฮะ! ถ้าไม่บังคับตัวเองเข้าบ่อยๆ ไม่ทําแบบฝึกหัดต่อเนื่อง มันก็จบ บางวันก็ท้อ เหนื่อยกลับบ้านก็ไม่อยากเปิดคอมแล้ว แต่พออดทนและฝืนใจตัวเองไปเรื่อยๆ เดือนนึงผ่านไปรู้สึกได้ชัดเจนเลยว่าได้ภาษามาเพิ่มจริงๆ คอร์สช่วยเราได้ตรงที่มัน ให้ทางลัด คือจัดบทเรียนและวิธีฝึกที่ถูกต้องมาให้เรา พอเราทำตาม แค่เรื่องเวลาและสมาธินี่ มันขึ้นอยู่กับใจเราเต็มๆ อยากเก่งอังกฤษก็ต้องลุย อย่ารอ! หาคอร์สที่เข้ากับสไตล์เราแล้วก็มุ่งไปเลย ความเก่งมันมาพร้อมการฝึก ไม่มีหรอกสูตรลัด.