ปูพื้นฐานภาษาอังกฤษฟรี สุดยอดวิธีเริ่มเรียนด้วยตัวเอง ทำตามได้ไม่ยาก

เรื่องมันเริ่มจากเราไม่เก่งอังกฤษเลยอ่ะ เวลาดูยูทูบแล้วคนฝรั่งพูดไรเรางงตลอด เพื่อนก็ล้อว่าเป็นคนไทยแท้ไง อี๋! เลยคิดว่าจะต้องเรียนเองซักที แต่มันก็ยากอ่ะ ไม่รู้ต้องเริ่มยังไงก่อนดี

ของที่เคยซื้อมากองเป็นภูเขาเลย

แรกสุดนี่เดินดุ่มๆเข้าร้านหนังสือ หาหนังสือแกรมมาร์เล่มหนาๆสีสดมา ราคาเกือบพัน แถมซื้อแอพฯสอนคำศัพท์ในมือถือมาเพียบ พอกลับมาบ้านนั่งเปิดหนังสือหน้าสาม…เอ่อ…Present Simple Tense คืออะไรฟร่ะ?! ตารางเยอะแยะไปหมด เหมือนโดนยัดขนมปังเย็นๆลงคอ งงไปหมด พอจะเปิดแอพฯทีหลังก็กลายเป็นว่าแอปพวกนี้อยู่เฉยๆในโฟลเดอร์เก็บขยะ

ทางตันจนได้เจอทางสว่าง

อยู่ๆไปเจอคอมเมนต์ในเฟสบุ๊คเขาบอกว่า “เริ่มจากฟังก่อนสิเว้ย!” คือเหมือนได้ยินแตรสวรรค์เป่านิ่งๆ เลยลองทำตามดูแบบไม่คิดมากเลย เปลี่ยนชีวิตตัวเองเป็นเด็กหัดฟังใหม่หมด

• ตื่นเช้ามาแรกๆ ไม่เปิดเพลงไทยละ เปิดพอดแคสต์ฝรั่งแทน แรกๆนี่เหมือนฟังภาษามนุษย์ต่างดาว รู้เรื่องแค่ “yes” “no” กับเสียงหัวเราะนิดหน่อย
• ดูการ์ตูนฝรั่ง เน้นแบบง่ายๆ สนุกๆ บางทีก็เปิดซับไทยช่วย อันนี้มันเวิร์คอ่ะ เพราะการ์ตูนเขาพูดช้าๆ ชัดดี ไม่เหมือนหนังผู้ใหญ่ที่พูดไวปร๋อ
• ขุดยูทูบหาคนไทยสอน โดยเฉพาะพวกเอ็งซูเปอร์สตาร์ครูไทยที่เล่าเก่ง ฮาได้ แถมเข้าใจง่ายเวอร์เกิน!

ได้เวลา “ขุด” กับ “ต้ม” แล้ว

พอฟังบ่อยๆจนเริ่มร้าวคอ รู้สึกว่าเดี๋ยวนี้ได้ยิน “how are you?” ชัดขึ้นมาก จากที่เคยเหมือนได้ยิน “เฮา ยู” ตอนนี้รู้สึกเขาใกล้จะเป็นเพื่อนกันละ เลยลุยต่อ ขั้นตอนเด็ดของเราคือ:

• ฟังหนึ่งรอบไม่ดูซับ ตอนแรกนี่ใจสั่น มึนตึบเหมือนโดนชก ใครพูดอะไรไม่รู้เรื่องบ้าง รู้เรื่องบ้าง
• ฟังอีกรอบพร้อมเปิดซับไทย งานนี้ถึงบางอ้อ! เหมือนมีกูรูคอยกระซิบข้างหูว่าคำนี้แปลไร ตรงนี้เขาเล่นมุขยังไง
• เปิดรอบที่สามแค่อ่านซับอังกฤษ ไม่ต้องฟังก็ได้ แค่อ่านตามว่าคำนี้เขาสะกดยังไง อ้อ! “interesting” อ่านว่า “อินทริสทิง” ไม่ใช่ “อิเตอร์เนสติง” สมัยมัธยมเราเรียนผิดมาตลอดนี่เอง!
• ฟังรอบสุดท้ายโดยไม่ดูซับ ตอนนี้ซาวด์แทร็กในหัวเริ่มชัดขึ้น รู้สึกโล่งสมองเหมือนเปิดหน้าต่างรับลมโปร่งๆ

อยู่ๆมันก็ “บึ้ม” ขึ้นมาเอง

ทำแบบนี้ทุกวัน ใช้เวลาสั้นๆ บางวันแค่สิบห้านาทีตอนกินข้าวเช้า ก็เวิร์คมากอ่ะ ตอนนี้ไปไหนมาไหนชอบสะกิดตัวเองเป็นภาษาอังกฤษ อย่างเวลาเดินซื้อก๋วยเตี๋ยว ก็คิดในหัวประมาณว่า “I want noodles with pork. No spicy please.” ถึงจะยังไม่กล้าพูดจริงหรอกนะ แต่มันเริ่มเป็นนิสัยแล้วอ่ะ! กลายเป็นว่าแกรมมาร์พวก “is/am/are” ที่เคยท่องไม่รู้เรื่อง ตอนนี้รู้สึกมันมาปรากฏตัวในหัวแบบธรรมชาติมากขึ้น ไม่งงแล้วว่าต้องใช้เมื่อไร

สรุปก็คือ เริ่มจากฟังก่อน มันได้ผลกว่ามานั่งท่องหนังสือแห้งๆ เยอะ เป็นวิธีที่ฟรีๆด้วย ขอแค่มือถือเครื่องเดียว แค่อดทนทำไปเรื่อยๆ เดี๋ยวมันก็ซึมเข้าหัวเองแหละ ถึงตอนนี้จะยังพูดไม่คล่องเหมือนลุงฝรั่ง แต่อย่างน้อยเวลาคนฝรั่งถามทางตอนเที่ยว ถามว่า “Where is BTS?” นี่ชี้ถูกแน่นอน! 🤣