เริ่มแรกเลย ผมรู้สึกว่าการเรียนภาษาอังกฤษมันยากโคตร เพราะเวลาไปเที่ยวหรือทำงานกับคนต่างชาติ ต้องสื่อสารแล้วเหมือนกัน ฝรั่งดุแถมพูดไม่รู้เรื่องเลย กดดันมาก
เลยคิดในใจว่า ต้องหาทางดีกว่านี้ไหม เลยลองหาเทคนิคในเน็ตดู พบวิธีที่บอกว่าให้เลียนแบบเจ้าของภาษาทุกวันเนี่ยแหละ เห็นว่าดีเพราะใช้ได้จริงในชีวิต ไม่ต้องจำศัพท์เยอะเกิน
กระบวนการเริ่มต้นปรับปรุง
ผมเริ่มต้นที่ฟังให้เยอะกว่าเดิม นั่งเปิด YouTube ทุกเย็นหลังจากเลิกงาน ฟังพวกเจ้าของภาษาพูดในคลิปชีวิตประจำวัน เช่น การซื้อของหรือคุยกับเพื่อน พอได้ยินคำไหนง่ายๆ เช่น “How are you?” ก็พยายามพูดตามทันที แรกๆ อายมาก เสียงตัวเองมันไม่เหมือนกันสักที บางทียังออกเสียงผิดจนแฟนหลุดหัวเราะ
ต่อมา เพิ่มไปที่การฝึกฝนกับคนจริงๆ เลยจับเพื่อนสนิทมาช่วย ทุกวันตอนพักเที่ยง เอาโทรศัพท์ขึ้นมาคุยกับเขาเป็นภาษาอังกฤษเหมือน role-play ซัก 5-10 นาที สมมุติว่าไปร้านอาหารสั่งอาหารเนี่ยแหละ อย่างไหนพูดไม่ออกก็ปล่อยผ่านไปก่อน มุ่งเน้นแค่ให้ลื่นไหลไม่ต้องเป๊ะ
- ขั้นตอนที่หนึ่ง: คัดคลิป YouTube สั้นๆ มาฟังบ่อยๆ เช่น ทุกเช้าก่อนเข้าห้องน้ำ
- ขั้นตอนที่สอง: พูดตามแบบไม่ต้องเครียด เสร็จแล้วบันทึกเสียงเก็บไว้ดูทีหลัง
- ขั้นตอนที่สาม: หา partner มาแชทจริงบ่อยขึ้น เป็นภาษาอังกฤษเท่านั้น
หลังจากผ่านไปสักสองเดือน มันช็อคเล็กน้อย เพราะเจอปัญหาว่าไม่มีเวลาบ่อยครั้ง ช่วงงานดุเดือดมาก หลายวันไม่ได้ฝึกเลย รู้สึกท้อแท้เหมือนจะล้มเลิกง่ายๆ แต่ยังไม่ยอมให้แพง่าย เพราะก้าวต่อไปสำคัญมาก
การฝ่าฟันปัญหา
พอเริ่มต้นใหม่ เปลี่ยนวิธีนิดหน่อย จำลองสถานการณ์ในชีวิตจริง ผมลองไปร้านกาแฟใกล้บ้านสั่งเครื่องดื่มเป็นภาษาอังกฤษอย่างเดียว ครั้งแรกนี่ตกใจมาก พนักงานมองตาแปลกๆ แต่พยายามพูดไปเรื่อยๆ เริ่มจากประโยคง่ายๆ แบบ “Can I have a latte, please?” พอไม่ขวยเขินก็ค่อยๆ คุยเป็นธรรมชาติขึ้น
แล้วผมหา app บนมือถือมาช่วยฝึก โดยตั้งเวลาเตือนทุกวันหลังกินข้าวเย็น ให้พูดเองคนเดียวสัก 5 นาที เน้นเรื่องราวส่วนตัว เช่นเล่าวันนี้ทำอะไรมาบ้าง มันช่วยให้ไม่ลืมและลื่นไหลขึ้นเรื่อยๆ ผ่านไปสามเดือน เจอความคืบหน้าว่าฟังฝรั่งเข้าใจกว่าเก่า แต่ยังมีติดขัดเรื่องสำเนียงบ้าง
ผลลัพธ์สุดท้าย
ปัจจุบันนี้ ผ่านมาเกินครึ่งปีแล้ว ผมสามารถใช้ภาษาอังกฤษสื่อสารในชีวิตประจำวันได้คล่องกว่าเดิมเยอะ อย่างวันก่อนไปเจอลูกค้าต่างชาติที่ทำงาน เลยเอาเทคนิคนี้มาใช้คุยเบาๆ ไม่ได้เครียดเหมือนแต่ก่อน เสียงไม่ต้องเป๊ะแต่เข้าใจกันได้ โดยรวมถือว่าทำได้เพราะปรับมาใช้บ่อยๆ ทุกวัน จนตอนนี้ไม่กลัวการพูดแล้ว แถมช่วยสร้างความมั่นใจในการทำงานและเที่ยวได้เยอะมาก
จริงๆ แล้วไม่ใช่เรื่องยากถ้าตั้งใจทำไปเรื่อยๆ แค่เริ่มต้นแล้วอย่าทิ้งกลางคัน ก็จะมีวันคุ้มค่าทีหลังครับ
