เรียน ภาษา อังกฤษ ฝึก พูด ใน ชีวิตประจำวัน เก่งเร็ว ไม่ต้องไปเรียนต่างประเทศ

โอ้โห หลายคนถามมาเยอะเลยว่าอยากพูดอังกฤษคล่องแบบไม่ต้องไปนอกทำไงดี นี่แหละที่กำลังฝึกอยู่ ทำทุกวันจนเริ่มเห็นผล เลยมาแชร์ให้ฟัง

ตั้งใจไว้ไม่ใหญ่เวอร์

แต่ก่อนเครียดมาก คิดว่าต้องท่องศัพท์ร้อยคำ ต้องเข้าใจแกรมม่าทั้งเล่มแบบเป๊ะๆ กดดันตัวเองทุกวัน ตื่นมาก็รู้สึกหมดกำลังใจเลย แบบว่าเว่อร์ไปป่าวเนอะ พอดีไปอ่านเจอในทวิตเตอร์น่ะ เค้าว่าให้เริ่มจาก “เอาชีวิตรอดในวันนี้ให้ได้” เหมือนไฟฉายส่องเลย

ก็เลยเปลี่ยนแผน ตั้งเป้าแค่ว่า “วันนี้จะฟังกับพูดนิดหน่อยให้ได้” เลิกคิดถึงเป้าสุดโต่ง เน้นเอาว่า พอฟังออก, พอสื่อสารได้ เหลือเชื่อว่าเหมือนถอดเสื้อเกราะออก อาการหน้ากลัวหายไปครึ่งนึง

เริ่มจากของใกล้ตัวนี่แหละ

เช้าวันถัดมา เปิดมือถือขึ้นมา ไม่ไปหาเว็บเรียนแพงๆละ หันมาดูของที่บ้านก่อน หยิบขนมที่ชอบกิน มานั่งดูข้างซอง ตั้งสติ อ่านทุกตัวอักษรบนนั้น

• “Ingredients: Sugar, Flour…” แป้งเนี่ยมัน flour นะนี่
• “Expiry Date: 01/01/2025” อ๋อ วันหมดอายุนี่เอง
• พบคำว่า “Crunchy” บนซองมันฝรั่งทอด แรกๆทึกทักว่า “กรอบ” พจนานุกรมในมือถือก็ช่วยได้ แค่เสิร์ชรูปในกูเกิ้ล: พี่เขาก็โชว์รูปเกลียวกรอบๆมาให้ดู สะดวกดี

เอาคำพวกนี้ไปใช้ซะ!

หัดมาได้ 3 วัน ศัพท์เริ่มติดสมองแล้ว พอดีไปเดินเซเว่น ตอนจ่ายเงินเห็นถุงขนมกรอบวางอยู่ เลยฉวยโอกาส

ถามแคชเชียร์เบาๆ: “Is this… crunchy?” พร้อมชี้นิ้วไปที่ซอง พอพูดปุ๊บ ตื่นเต้นจนมือสั่น แต่พนักงานน่ะ ยิ้มแล้วพยักหน้านิ่งๆ นั่นแหละสัญญาณว่าฟังออก! แม้แต่ประโยคง่ายๆเนี่ย กินข้าวทั้งมื้อด้วยความภูมิใจ

ของใกล้ตัวเพิ่มระดับ

ฝึกไป 1 อาทิตย์ เริ่มคุ้นกับศัพท์พื้นๆ เลยลองขยับขั้น เปิดฟังเพลงสากลตอนล้างจาน ไม่ต้องพยายามแปลทุกคำ แค่ ฟังว่ามันพ้องกันยังไง แล้วก็ฮัมตามได้ก็พอ

ที่เซอร์ไพรส์มากคือ แอร์คอนดิชั่นเก่าที่ตั้งค่าไม่เคยรู้เรื่อง พอ กดปุ่มเปลี่ยนโหมดเป็น “Cool” ไอ่คำที่เคยเห็นในฟิวเจอร์โฟนเนี่ยแหละ! ความเย็นเป๊ะปรี๊ดมาเลย อารมณ์แบบโอ้โห เรียนจากชีวิตจริงมันจำง่ายโคตร

ขยายสนามรบไปข้างนอก

พอผ่านไปเกือบเดือน มั่นใจขี้นมาหน่อย ตัดสินใจไปนั่งร้านกาแฟ แถวบ้านที่เป็นต่างชาติเปิด ตะโกนสั่งด้วยเสียงสั่นๆ “One iced americano, please!” พนักงานโบกมือรับทันที ได้แล้ว ได้ละ! นั่งยิ้มแก้วไปครึ่งแก้ว อย่าว่าแต่ต้องบินไปเมืองนอกเลย แค่ร้านริมทางบางทีก็ฝึกได้แล้วเนอะ

ไฮไลท์ปะทะจริงในชีวิต

เมื่อวานนี่โคตรฮา ตอนเดินกลับบ้าน ฝรั่งคนนึงยืนกดมือถือหน้า GPS หน้าเหม่อลอย แบบส่องไปส่องมา เราก็สะดุดเลยว่าทางนี้เคยเดินทุกวัน เลยก้าวเข้าไปแบบไม่ทันคิด “Need help? This way to BTS.” พูดสั้นๆชี้มือเท่านั้นแหละ คุณฝรั่งยิ้มกว้างแบบโล่งอกสุดๆ บอก “Oh my god! Thank you! You’re my saver!” ได้ยินแบบนี้ แทบเต้นแทบร้อง เดินกลับบ้านทั้งทีตึกไหนก็ไม่ล้มแล้วว่ะ 555

สรุปให้ฟังแบบชัดๆเลยเนอะ ว่าฝึกในชีวิตประจำวันมันเวิร์ค โดยไม่ต้องลงคอร์สเลิศหรู:

• หาจุดเล็กๆในชีวิต ขนมในตู้ ซองชา ปุ่มรีโมต เลือกจุดที่เรารู้จักดีมาเจาะ
• ฝึกวันละนิด ไม่ต้องตั้งหม้อ 5 ชั่วโมง 10 นาทีก็พอแล้วถ้าทำทุกวัน
• คว้าโอกาสคุยทันที เห็นคนขายของ ฝรั่งหลงทาง หิ้วความกล้ามาพูดเลย
• ทำผิดไม่เป็นไร สำคัญที่สื่อสารได้ ฝรั่งเองก็พูดไทยเพี้ยนๆกันทั้งนั้น

เท่านี้แหละ เน้นใช้ ไม่ต้องสวย ไม่ต้องรอให้พร้อมร้อยเปอร์เซ็นต์ เดี๋ยวก็เก่งเอง พูดเองได้แบบไม่ทันตั้งตัวเลย!